این پلنگ نر و مسن که «برزو» نام دارد از روز ۴ مهر (۲۶ september) از پارک ملی تندوره خارج شده و برای رسیدن به مرز ایران و ترکمنستان از میان تعداد زیادی روستا و از عرض چندین جاده اصلی و فرعی عبور کرده و حدود ۲۰ کیلومتر را پیموده است.
محمد صادق فرهادی نیا مسئول اجرای پروژه «بوم شناسی پلنگ ایرانی در شمال شرقی ایران» در این باره گفت: برزو در طول این ۱۰ شبانه روز کاملا در میان روستاها، حاشیه مزارع و سکونتگاه های انسانی زندگی کرده است.
فرهادی نیا اظهار داشت: در تمام این مدت و از نخستین لحظات خروج پلنگ از محدوده پارک نیروهای یگان محیط زیست شهرستان درگز که برنامه نقاط ماهواره ای پلنگ ها را بر روی کامپیوتر اداره در اختیار دارند و و نقاط حضور پلنگ ها را بصورت مرتب دریافت می کنند، شرایط را تحت کنترل داشته اند تا در صورت تقابل پلنگ و جوامع محلی وارد عمل شوند.
اما نکته جالب اینجاست که در طول این ۱۰ شبانه روز هیچ موردی از مشاهده پلنگ و یا حمله به دام های اهلی گزارش نشده و اصولا کسی متوجه این جانور نشده است.
برزو در ۱۰ روزی که از پارک خارج شده است یک بار به شکار و تغذیه پرداخته است و با توجه به اینکه علفخواران وحشی مثل کل و بز و قوچ و میش معمولا در مناطق مذکور وجود ندارد احتمالا طعمه پلنگ یک سگ یا گراز بوده است.
این موضوع اهمیت زیستگاه های حاشیه ای و نقش این عرصه ها در دستیابی به شرایط پایدار برای حیات وحش را به خوبی روشن می سازد که البته این مسئله نیازمند آموزش و اطلاع رسانی به جوامع محلی حاشیه زیستگاه ها در این خصوص می باشد.
همچنین پیمودن مسافت ۲۰ کیلومتری و خروج برزو از مرز کشور، نشان دهنده اهمیت حفاظت از عرصه های طبیعی در حاشیه مرزها بوده و بیانگر این موضوع است که همکاری های مشترک محیط زیستی مابین ایران و کشورهای همسایه می تواند در تبادل ژنتیکی و دستیابی به جمعیت پایدار حیات وحش به خصوص گوشتخواران بزرگ جثه که در این مناطق در تردد هستند مثمرثمر باشد.
تنها موضوع نگران کننده این است که در صورت بروز هر گونه اتفاق در آن سوی مرز برای این پلنگ امکان حضور نیروهای محیط زیست و کارشناسان پروژه جهت بررسی و هرگونه اقدام لازم میسر نیست.
شایان ذکر است که حدود ۲ ماه قبل نیز برزو از محدوده پارک ملی تندوره خارج شد و پس از ۲۳ روز زندگی در میان روستاها و و سکونتگاه های انسانی مجددا به پارک بازگشت. برزو در طول آن ۲۳ روز نیز روزها در ارتفاعات مشرف به روستاها نشسته و به محض تاریک شدن هوا از ارتفاعات به پایین آمده و در اطراف روستاها و زمین های کشاورزی پرسه میزد و چندین نوبت نیز به شکار سگ و یک نوبت به شکار یک میش وحشی پرداخته بود.
در جریان پروژه «بوم شناسی پلنگ ایرانی در شمال شرقی ایران» تا کنون چهار پلنگ ایرانی به نام های «بردیا» ، «برنا»، «برزو» و «کاوه» زنده گیری و به گردنبند ردیاب ماهواره ای مجهز شده اند که جنسیت هر چهار پلنگ نر بوده است.
بر اساس برنامه تعریف شده، گردنبندها پس از گذشت یک سال بصورت خودکار از گردن پلنگ ها خارج می شوند و بر همین اساس تاکنون دو گردنبند متعلق به برنا و بردیا دقیقا پس از گذشت ۳۶۵ روز طی هفته گذشته از گردن آنها باز شده است.
