به گزارش «دنیای سفر»، ساختمان موزه بابل که بر اساس وقف نامه موجود وقف حوزه علمیه قادریه بابل است اختلاف بر سر اجاره این بنا در سال های اخیر بالا گرفته بود و با طرح دعوی در مراجع قضایی حکم تخلیه موزه بابل هم صادر شده بود.
بسیاری از دوستداران میراث فرهنگی بابل نگران سرنوشت مبهم اولین موزه مازندران در بابل بودند و تداوم این مشکل ۲۰ ساله به یک بحران در شهرستان تبدیل شده بود.
در نهایت با موافقت وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نسبت به قرارداد جدید و پرداخت ماهانه ۲۴۰ میلیون ریال به عنوان اجاره از سوی این وزارتخانه توافق حاصل شد و در نهایت گنجینه بابل در این شهر ماندگار شد.
همچنین پرونده اجاره های معوق موزه بابل که پرداخت نشده بود تعیین تکلیف شده و مبلغ سه میلیارد ریال تعیین شد که این معوقه ها هم در حال پرداخت هستد.
اجاره نامه جدید بسته شد
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه بابل بیان داشت: با ورود وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اجاره نامه جدید با مبلغ ماهانه ۲۴۰ میلیون ریال بسته شد.
حسن برزگر بیان داشت: برای بدهی اجاره های سال های گذشته هم ۳ میلیارد ریال تعیین شد که این مبلغ هم در حال پرداخت است.
وی با اشاره به اینکه در نهایت قفل ۲۰ ساله بلاتکلیفی موزه بابل پایان یافت، افزود: یکی از دغدغه های شهروندان بابلی حفظ موزه بابل بود که در نهایت این امر محقق شد.
موزه گنجینه بابل در تاریخ هشتم مرداد ۱۳۵۴ به شماره ۱۵۲۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این مکان در سال ۱۳۷۵ با عنوان موزه گنجینه بابل برای بازدید عموم مردم قرار داده شد.
گِره به دندان رسید
حدود پنج سال پس از فعالیت این موزه در بخش های مختلف برای بار دوم و در سال ۱۳۷۹ مورد بازسازی شیروانی و زیرزمین واقع شده و در سال ۱۳۸۲ به فعالیت خود ادامه داد. بخش باستان شناسی گنجینه در طبقه اول قرار دارد که شامل آثاری از دوره های پیش از تاریخ اسلامی است. اشیا این بخش در یک اتاق و دو سالن قرار داده شده اند و طیف وسیعی را در بر می گیرند. سفال های منقوش هزاره چهارم و سوم پیش از میلاد از تپه حصار دامغان، تپه سیلک کاشان و محوطه باستانی شوش، سفال خاکستری رنگ داغ دار تورنگ تپه و ظروف خاکستری مازندران در اواخر هزاره سوم و اواخر هزاره دوم پیش از میلاد و همچنین، ظروف سفالی قرمز رنگ منقوش اسماعیل آباد متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، از قدیمی ترین آثار این موزه هستند.
پایان دعوای حقوقی اوقاف و میراث فرهنگی؛ موزه در بابل می ماند
اشیایی از اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره پیش از میلاد تا دوره پارت و ساسانی شامل مجسمه های سفالی، مفرغی، جنگ افزارهای مفرغی و ظروف سنگی، از مجموعه های موجود در یکی از سالن های موزه هستند. بسیاری از اشیا موجود در این موزه، از مناطق باستانی مازندران مانند بهشهر، ساری، قائمشهر، نکا و نور به دست آمده و نمایانگر قدمت منطقه شمال کشور است. سالن دیگر این موزه به آثار تاریخی دوره اسلامی اختصاص داده شده است. در این سالن اشیایی مانند ظروف سفالی لعاب دار از قرن ۳ تا ده هجری، آبگینه در اشکال تنگ، صراحی، پیاله در آن قرار دارند. زیورآلاتی از هزاره اول پیش از میلاد و دوره اسلامی نیز در این موزه قابل مشاهده هستند.
بخش مردم شناسی موزه گنجینه بابل، در طبقه دوم آن قرار دارد. این بخش به تمام قومیت های ساکن در این خطه پرداخته و در تالاری وسیع، اشیایی مانند وسایل کشاورزی، پوشاک مازندران، گیلان، ترکمن، چادرشب بافی زنان
مازندران، صنایع دستی زنان ترکمن صحرا و صنایع دستی مانند زری بافی و سفال گری، قرار داده شده اند.
در همین بخش نمایی از ازدواج و نوع پوشش عروس و داماد شمالی در معرض دید عموم قرار گرفته است. در قسمت داروخانه سنتی در همین بخش، که با نام داروخانه یا عطاری معرفی شده است، اطلاعاتی از انواع گیاهان دارویی شمال و فهرست طرز استفاده از آن ها، برای علاقه مندان در نظر گرفته شده است. یک سالن از موزه گنجینه بابل به یادمان های چوبی مازندران اختصاص یافته است. سالن یادمان های چوبی موزه گنجینه دارای اشیایی مانند در، پنجره، انواع منبت، مشبک، قاب و گره است. قدیمی ترین اثر این بخش، صندوق مزار امامزاده علی از روستای سوادکوه و متعلق به ۸۳۳ هجری قمری است. دو لنگه در چوبی منبت کاری شده که متعلق به مزار شاهزاده رضا هستند نیز، در این بخش قرار داده شده اند.
