به گزارش «دنیای سفر»، هما، پرنده ای افسانه ای در فرهنگ ایرانی، نماد سعادت و خوشبختی است که دیدن آن به ندرت اتفاق می افتد.
درباره پرنده «هما»
هما، مرغ استخوان خوار یا کرکس ریش دار (Gypaetus barbatus) گونه ای پرنده ی شکاری بزرگ جثه از تیره ی بازان و راسته ی بازسانان است که در ایران جنبه ی افسانه ای دارد و حتی در بناهای باقی مانده از دوره هخامنشی نیز سر این برنده وجود دارد.
این پرنده در کوه های مرتفع آفریقا، جنوب اروپا و آسیا از جمله مناطقی از ایران همچون منطقه ی حفاظت شده ی گنو زندگی می کند.
هما در تمام طول سال یک جا می ماند و هر فصل فقط یک یا دو تخم می گذارد.
این پرنده مانند دیگر کرکس ها عمدتاً لاشه خوار است اما عمده ی غذای آن را مغز استخوان تشکیل می دهد. هما استخوان های بزرگ را از ارتفاع زیاد به روی سنگ ها پرتاب می کند تا به قطعات کوچک تر شکسته شود. گاهی هم از لاک پشت های کوچک زنده به همین روش تغذیه می کند. این پرنده تنها گونه ی کرکس است که رژیم غذایی آن تقریباً منحصراً (۷۰ تا ۹۰ درصد) استخوان است.
هما را می توان در ارتفاعات و مناطق کوهستانی یافت. این جانور در ارتفاعی بین ۳۰۰ تا ۴۵۰۰ متر بالاتر از سطح دریا زیست می کند و بیشتر اعضای این گونه در ارتفاعی بیش از ۲۰۰۰ متر سکونت می کنند.
هما اغلب در مناطق متروک و صخره ای یا دره های مشرف به مراتع، جایی که چرندگان و شکارگران آن ها زیست می کنند را کنام خود می کند. زیست در چنین مناطقی امکان دسترسی بالقوه ی این پرنده به اجساد جانوران شکار شده و مردار را فراهم می کند.
