به گزارش «دنیای سفر»، یافتن فسیل ها در یک میدان دورافتاده که بین کوه های هزار ساله و بستر رودخانه های خشک شده قرار گرفته اند شاید معمول تر از یافتن آنها در میان جنگل های بتنی و فوق مدرن مانند هنگ کنگ، که دارای بیش از هفت میلیون جمعیت است، به نظر برسد.
«آرت نت» نوشت، با این حال، این دقیقا همان چیزی است که در هفته اخیر در هنگ کنگ اتفاق افتاد؛ زمانی که باستان شناسان مجموعه ای از استخوان های دایناسوری را در «چک چائو» (Chek Chau) کشف کردند.
اکنون این فسیل ها برای نخستین بار در هنگ کنگ، که مدت ها مرکز تحقیقات دیرینه شناسی بوده است، در «مرکز کشف میراث هنگ کنگ» به نمایش گذاشته شده اند.
با وجود تمام هیاهوهایی که درباره کشف این فسیل ها به وجود آمده است، محققان هنوز متوجه نشده اند این استخوان ها در اصل به چه نوع دایناسوری تعلق دارد. تا زمانی که نمایندگان «موسسه چینی دیرین مردم شناسی و دیرین شناسی مهره داران» پاسخ های بیشتری ارائه ندهند، تنها چیزی که می توانیم در مورد این موجود بگوییم این است که مهره دار بزرگی بوده است و بین ۱۴۵ تا ۶۶ میلیون سال پیش در دوره «کرتاسه» زندگی می کرد.
در مقایسه با سایر نقاط چین، مانند محوطه فسیلی Chengjiang در استان «یون نان» یا سایت فسیل دایناسور دایناسور ژوراسیک میانی Dashanpu در سیچوان، کشف فسیل در منطقه هنگ کنگ رایج نیست و دلیل این مسئله این نیست که دایناسورها در منطقه زندگی نمی کردند، بلکه به این دلیل است که شرایط محیطی برای فسیل شدن آن ها فراهم نبود.
در حالی که این ها نخستین فسیل های دایناسور هستند که در هنگ کنگ کشف شده اند، اما نخستین فسیل های کشف شده در هنگ کنگ نیستند. در اوایل سال ۱۹۸۰، باستان شناسانی که ساحل شمالی هنگ کنگ مشغول کاوش بودند، به طور تصادفی به بقایای «تخته پوستان» برخوردند که نوعی ماهی بزرگ، سخت پوست و آرواره دار بودند که مدت ها قبل از ورود دایناسورها، در بیشتر دوره های «سیلورین» و «دِوُنیَن»، بر اقیانوس های جهان حکومت می کردند.
