یک منطقه یا شهر که با ورود گردشگر روبرو می شود، بر حسب اتفاق یا شانس موفق به جذب دایم گردشگر نخواهد شد، چرا که موفقیت آن منطقه در گرو یک سلسله برنامه ریزی دقیق و راهبردی ست که می بایست توسط متولیان امر گردشگری پس از شناخت کامل نیازها و ظرفیت های گردشگری آن شهر، حاصل گردد.
تشکیل اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کلانشهر اهواز، بی شک حاصل نگاه ویژه و علاقمندی مدیرکل اسبق میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان و حاصل تلاش سایر متولیان امور مربوطه به توسعه و گسترش حوزه های سه گانه فوق بوده است.
ولی به راستی چرا علیرغم قدمت تاریخی اهواز و با دارا بودن جاذبه ها و پتانسیل های گردشگری تاریخی و طبیعی، این شهر تا به امروز در جذب گردشگر و درآمد حاصل از سود سرشار از این منبع تمام نشدنی، ناتوان بوده است؟!
وجود مشکلات زیرساختی از قبیل عدم وجود هتل و واحدهای اقامتی کافی، هوای نامطبوع این شهر، عدم معرفی صحیح جاذبه های تاریخی و طبیعی اهواز، عدم موفقیت در جذب سرمایه گزاران علاقمند به این صنعت جهت تاسیس اماکن تفریحی و گردشگردی و یا احیا خانه های تاریخی و بسیاری از عوامل این چنینی منجر به توقف رشد و توسعه گردشگری این شهر و خارج شدن آن از مدار درآمدزایی شده است.
شایسته و واجب است بر متولیان خصوصی و دولتی گردشگری، از جمله اتحادیه دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری استان خوزستان، انجمن های مردم نهاد گردشگری، راهنمایان صنفی گردشگری و همچنین اتحادیه هتل داران و رستوران داران، به جهت مرتبط بودن فعالیت هایشان، وارد مذاکره و انعقاد تفاهم نامه های همکاری داخلی مابین خود با هدف برنامه ریزی و نحوه بهتر ارایه خدمات از قبیل کاهش و تعدیل نرخ خدمات توریستی و سپس وارد همکاری با اداره میراث فرهنگی و صنایع دستی شهر اهواز و همچنین شهرداری اهواز گردند. بلکه از مشارکت بخش خصوصی و دولتی با بهره گیری از توان و امکانات متقابل، هرچه سریع تر این شهر از رکود گردشگری خارج شود.
