به گزارش روابط عمومی مجموعه سعدآباد؛ یکی از این درختان که خشکه دار است به دلیل ارتفاع زیاد، وجود حفره های فراوان و قرار گرفتن در محلی مناسب از نظر درجه حرارت محیط شرایط زیست گونه های بسیاری را در خود فراهم آورده که در این فصل سال می توان به انواع پرندگان نظیر دلیجه کوچک، دلیجه بزرگ، مرغ مینا، سار، شاه طوطی و گنجشک اشاره کرد که همگی بر روی همین درخت لانه دارند.
مسئول مرکز مطالعات باغ موزه در این باره گفت: عکاسی و شناسایی پرندگان این درختان نیز توسط آقای قاسم چابک فعال در حوزه پرنده نگری انجام شده است. از میان آنها دلیجه کوچک پرنده مهاجری است که در فصل بهار برای زادآوری از آفریقا به سعدآباد می آید و در این درخت و برخی درختان بلند دیگر مجموعه دیده می شوند.
معصومه رضوانفر افزود: درختی که به سن دیرزیستی خود رسیده و بعد به طور طبیعی و تدریجی خشک شده است خشکه دار نامیده می شود. از نظر اکولوژی و دیدگاه جنگل شناسی نزدیک به طبیعت خشکه دار یک درخت زنده است و در چرخه زیستی اکوسیستم باغ سعدآباد نیز از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.
وی توضیح داد: با پایان عمر فیزیولوژیک درخت وظایف اکولوژیکی آن در اکوسیستم ادامه می یابد. در واقع این درختان، باعث استقرار یا انتشار قارچ های ماکروسکوپی، خزه ها، اپی فیت ها، حشرات، خزندگان و پرندگان بی شماری شده و غنای تنوع زیستی باغ را افزایش می دهند و جزئی از طبیعت محسوب می شود.
گفتنی است جاذبه های طبیعی سعدآباد به لحاظ شرایط توپو گرافی و اقلیمی بسیار خاص و ارزشمند است که حفاظت و حراست از آن وظیفه ای همگانی است.
