اگر نمی توان همه ایران را گشت اما می توان با گشت و گذاری دو سه ساعته در نمایشگاه با توانمندی های هنرمندان صنایع دستی ایران آشنا شد.
بر اساس آمارها، از میان حدود ۴۶۰ رشته صنایع دستی در دنیا حدود ۳۶۰ رشته آن در ایران فعال بوده و یا سابقه فعالیت در آن رشته در ایران وجود دارد. برخی صاحب نظران، ایران را در ردیف ابرقدرت های صنایع دستی جهان تلقی می کنند.
در نمایشگاه بیست و پنجم، حدود ۶۰۰ غرفه در فضایی به وسعت ۱۰۴۰۰ متر حضور دارند. این میزان تقریبا دو برابر نمایشگاه سال گذشته است که در محل نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار شده بود.
این نمایشگاه علاوه بر کارکردهای معمول نمایشگاهی، یک گردهمایی و هم اندیشی برای هنرمندان صنایع دستی و هنرهای سنتی نیز هست. هنرمندانی از گوشه و کنار کشور در مدت ۵ روز گرد هم جمع شده اند و تجربیات خود را با یکدیگر مبادله می کنند نقاط ضعف و قوت کارهای یکدیگر را می بینند.
ویژگی دیگر نمایشگاه امسال بعد تجاری سازی آن است. نمایشگاه های دوره های قبل، از جنبه حمایت از هنرمندان بسیار قوی و پررنگ بود و به همین جهت برندهای بزرگ حوزه صنایع دستی که احساس می کردند نیازی به حمایت ندارند، در نمایشگاه شرکت نمی کردند اما در این دوره از نمایشگاه برندهای مطرح صنایع دستی ایران در حوزه های مختلف شرکت کرده اند و به همین جهت شما در این نمایشگاه محصولاتی می بینید که گاه تا چند صد میلیون تومان قیمت دارند. صنایع دستی فاخری که می توانند در عرصه خارج کشور خوش بدرخشند و حرفی برای گفتن داشته باشند.
صنایع دستی ایران از ارزش افزوده بسیار بالایی برخوردارند و به همین جهت یکی از مصادیق بارز اقتصاد مقاومتی مورد نظر مقام معظم رهبری نیز به شمار می روند. صنایع دستی ایران درون زا و اشتغال آفرین هستند و میلیون های شغل در کشور به وجود آورده اند آن هم با سرمایه ای گاه بسیار اندک. گاه یک تکه چوب که ارزش آن ممکن است ۱۰ هزار تومان باشد در دستان هنرمندی به یک اثر هنری تبدیل می شود که گاه تا چند میلیون تومان ارزش پیدا می کند.
دیدن صنایع دستی و هنرهای سنتی ایران برای نسل جوان، امید آفرین و هویت بخش نیز هست. به آنها می آموزد که ما دارای ریشه ایم. دستان هنرمند ایرانی می تواند حامل ارزش های فرهنگی و بومی باشد.
۵ تا ۱۰ خرداد فرصتی بی نظیر برای مشاهده این سمبل های هنری ایرانیان است. این فرصت را از دست ندهیم.
