روز بین المللی کاهش بلایای طبیعی با تصویب قطعنامه ای در سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شد. در سال ۲۰۰۲ میلادی توسط قطعنامه ای دیگر، مجمع عمومی تصمیم گرفت که هر ساله این مراسم را در سراسر دنیا جشن بگیرد تا با افزایش آگاهی عمومی و آمادگی در مواقع بلایای طبیعی، میزان خسارت های وارده را به حداقل کاهش دهد.
در سال ۲۰۰۹ میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل، ۱۳ اکتبر را به عنوان تاریخ رسمی و روز جهانی کاهش بلایای طبیعی تعیین کرد. این مراسم هر سال گروه خاصی را مورد هدف قرار می دهد. برای مثال در سال ۲۰۱۱ کودکان و جوانان، در سال ۲۰۱۲ زنان و دختران، در سال ۲۰۱۳ افراد معلول، در سال ۲۰۱۴ جمعیت مسن و در سال ۲۰۱۵، دانش سنتی، بومی و محلی را مدنظر قرار داده است.
امسال دولت ها و شهروندان به ساخت جوامع انعطاف پذیر در مقابل بلایای طبیعی دعوت شده اند. شعار امسال، ‘دانش برای زندگی’ است و قصد دارد با ترکیب دانش مدرن با دانش سنتی، بومی و محلی، انعطاف پذیری جوامع را افزایش دهد. هرچه میزان انعطاف پذیری جامعه بیشتر باشد، خسارت های ناشی از بالای طبیعی کمتر خواهد بود. برای مثال، با استفاده از علوم روز دنیا و اطلاعات حاصل از ماهواره، می توان سیگنال های اولیه بلایایی مانند خشکسالی، موج گرما، طوفان و سیل را بسیار زودتر از وقوع حادثه پیش بینی کرد و با کسب آمادگی بیشتر، خسارت های وارده را کاهش داد.
