مهم ترین عامل در حفاظت از آثار تاریخی آگاهی و توجه به آن است. باید توجه داشت که هر گونه ناآگاهی و بینش سطحی در زمینه میراث فرهنگی تاثیرات مخرب و جبران ناپذیری به بدنه میراث فرهنگی کشور می زند. با اینکه برای حفاظت از میراث فرهنگی در کشور، قوانین و مجازات های فراوانی تنظیم شده است، اما این نارسایی فقط با تمهیدات حل و فصل نمی شود بلکه در این زمینه باید در پی آگاه سازی جامعه بود.
این در حالی است که در کشورهای پیشرفته حفاظت مطلوب از آثار میراث فرهنگی انجام می شود، در اصل این امر به دلیل آگاهی بخشی جامعه انجام شده است. البته بسترسازی های اقتصادی برای حفاظت از میراث فرهنگی در کشورهای پیشرفته ایجاد شده است و به این ترتیب هر گونه سوداگری اقتصادی در آن وجود ندارد. اما در کشور ما سوداگری باعث بروز مشکلات متعددی در زمینه میراث فرهنگی شده و این امر میراث فرهنگی کشور را با چالش های عدیده ای رو به رو کرده است.
سازمان میراث فرهنگی می تواند با آگاهی بخشی جامعه و استفاده از تاثیر رسانه ها نسبت به آثار ارزشمند باستانی و تاریخی اقدامات لازم را انجام دهد. هم اکنون اقدامات رسانه ها فقط در زمینه اطلاع رسانی از تخریب هاست و تا کنون درباره صیانت از این آثار اقدامی انجام نشده است.
باید توجه داشت که حساسیت رسانه ها نسبت به تخریب میراث فرهنگی ارزشمند است اما کافی نیست. اگر دیدگاه رسانه ها معطوف به توجه به آثار تاریخی شود در این زمینه می توان شاهد کاهش نارسایی ها بود. متاسفانه تا کنون فقط شاهد بازتاب نارسایی ها از سوی رسانه ها بوده ایم نه فعالیت های فرهنگی و تاثیرگذار. از سوی دیگر اگر امروز در جامعه شاهد تخریب بناهای میراث فرهنگی از سوی برخی سازمان ها هستیم، در اصل این اتفاق به دلیل ناآگاهی و سوداگری رخ داده است.
