به گزارش «دنیای سفر»، بیستم خرداد (۱۰ ژوئن) روز جهانی صنایع دستی است، سازمان یونسکو صنایع دستی را اینگونه تعریف می کند «محصولاتی که توسط هنرصنعتگران ساخته می شوند که یا کاملا با دست، یا به کمک ابزار دستی و یا حتی ابزار مکانیکی تولید می شوند تا زمانی که مشارکت دستی خود هنرمند همچنان اساسی ترین مؤلفه محصول نهایی باشد. ماهیت خاص محصولات صنایع دستی ناشی از ویژگی های متمایز آن است که این ویژگی ها می توانند خصیصه های کاربردی، زیبایی شناختی، هنری، خلاق، فرهنگی، تزئینی، مذهبی، نمادین به لحاظ اجتماعی و برجسته بودن باشند»
آنچه در تعریف صنایع دستی در ماده یک قانون حمایت از هنرمندان و استادکاران و فعالان صنایع دستی آمده است تصریح دارد «صنایع دستی ایران مجموعه ای از صنایع هنری و سنتی است که با محوریت خلاقیت، ذوق و زیباشناسی با بهره گیری از مواد اولیه قابل دسترس تولید می شود و فرایند ساخت و تولید محصول به صورت فردی یا گروهی، عمدتا با دست و با کمک ابزار مورد نیاز انجام می گیرد.»
رشته هایی مانند نساجی سنتی، بافته های داری و غیر داری، پوشاک سنتی، کاشی سنتی، سفال و سرامیک، صنایع دستی چرمی، هنرهای سنتی وابسته به معماری، صنایع دستی فلزی، صنایع دستی چوبی و حصیری، صنایع دستی دریایی، صنایع دستی استخوان، صنایع دستی سنگی، رودوزی های سنتی، سازهای سنتی، میناکاری، آبگینه، صنایع دستی کاغذی، طراحی نقاشی سنتی و پیشه های وابسته به گروه های ۱۸ گانه) است. به همین دلیل جهانیان از دیرباز ایران را کشوری متنوع در هنرهای سنتی و غنی از هنرمندان صنایع دستی می شناسند.
ایران سردمدار ثبت جهانی شهرها و روستاهای صنایع دستی است
هرمزگان در صدر شاغلان صنایع دستی / کمترین شاغلان در قم
آمار و ارقام نشان می دهد ۵۱۷ هزار و ۲۰۰ هنرمند در رشته های ۱۸ گانه صنایع دستی به صورت رسمی و ثبت شده مشغول به کار هستند، که از این جمعیت نیم میلیونی، حدود ۳۵۰هزار نفر زنان هنرمند هستند که ۷۰درصد این جامعه هنری صنعتی را تشکیل می دهند؛ این در حالی است ۳۰درصد از تولیدکنندگان صنایع دستی روستاییان هستند، اگر چه در این حوزه ۱۲۷۰ تشکل و شرکت تعاونی مرتبط با صنایع دستی فعالند اما دغدغه هایی مانند بیمه، تامین مواد اولیه، بازاریابی و فروش همچنان دغدغه بخش عمده ای از هنرمندان صنایع دستی است.
بر اساس آمار پراکندگی شاغلان در کشور، هرمزگان ( ۴۵هزار نفر)، کرمان (۳۵هزار نفر)، گیلان، گلستان و اصفهان ( تقریبا ۳۰هزار نفر)، فارس (۲۵هزار نفر) و همدان ( بیش از۲۱ هزار نفر) جزو استانهای با بیشترین شاغلان در حوزه صنایع دستی هستند، و خراسان جنوبی (با حدود ۶هزار نفر)، یزد (با ۵هزار نفر)، البرز (با ۵ هزار نفر)، آذربایجان غربی ( با حدود ۴۹۰۰ نفر) و قم (با حدود ۴۸۰۰ نفر) جزو کمترین شاغلان حوزه صنایع دستی در کشور هستند؛ این درحالی است که استان تهران حدود ۱۸هزار شاغل در این حوزه ثبت شده است.
بافته های داری و غیرداری در صدر مشاغل صنایع دستی
طبق نمودار رشته بافته های داری و غیرداری (با ۱۶۰هزار شاغل) در صدر هنرمندان شاغل و با یک فاصله قابل تامل رودوزی های سنتی و صنایع دستی چوبی ( با حدود ۷۰ هزار شاغل) و حوزه پوشاک با (۶۰هزار شاغل) به ترتیب در جایگاه دوم و سوم قرار دارند. این در حالی است که از رشته های صنایع دستی دریایی ، کاغذی و استخوانی با تعدادی محدود از کمترین شاغلان نام برد و هشدار هنرهای در خطر فراموشی را اعلام کرد.
کدام استان و رشته صنایع دستی بیشترین هنرمند شاغل را دارند؟
در این پراکندگی و گستردگی از سال ۱۳۹۴ تا کنون ۴۵ شهر و ۲۷ روستا با عنوان شهر و روستای ملی صنایع دستی و ۱۱ شهر و ۳ روستا با عنوان شهرو روستای جهانی صنایع دستی در ایران شناخته وثبت شده است که در این زمینه ایران از سرمداران و پرچمداران ثبت این مناطق در جهان است. و در حال حاضر ۳ شهر ( کاشان، رشت و دزفول) و یک روستا (بحیری بوشهر) در انتظار ثبت جهانی هستند.
ضرورت تثبیت حکمرانی خوب در صنایع دستی
آنچه در این گستره ارزشمند موثر است، ابزارهای حکمرانی زنجیره سازی صنایع دستی است که هفت مرحله از شناسایی، خلق، توسعه و ترویج، تولید، تجاری سازی، توزیع وفروش تا مصرف را شامل می شود، اگر چه این روند برای ارزآوری و تولید ثروت کاملا کشف بازارهای جدید با طراحی، تولید، ترویج و تبلیغ و صادرات بستگی دارد.
اما آنچه به عنوان مرکزیت برای ابزارهای حکمرانی تصویرسازی صنایع دستی یاد می شود، خلق تصویر شفاف از صنایع دستی است و با اتاق وضعیت، شبکه اطلاعات صنایع دستی، کتاب اول، نمایگشاه های استراتژیک و و دستاوردها، سکوها و روایت های پیشرفت، بسته هویت بصری و رویدادها و جشنواره و جشنواره ها است رابطه مستقیم و دو سویه دارد.
بخش مهم دیگردر صنایع دستی، ابزارهای حکمرانی درنوآوری در این حوزه است که علاوه بر این که به لزوم وجود یک مرکز نوآوری یکپارچه وابسته است، بر ضرورت طراحی محصولات، بسته بندی جذاب، راهبری فناورانه،نوآوری اجتماعی، تولید انبوه فناورانه، نوآوری در نقوش، بهره وری با هم افزایی منابع تاکید دارد.
اما باید توجه داشت صنایع دستی یکی از اضلاع مهم و بدون تردید قاعده مثلث میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است، که با شکل گیری وزارتخانه ای جوان با حدود ۴ سال قدمت، قطعا به ابزارهای حکمرانی مجدد برای زیست بوم صنایع دستی نیاز دارد، تا بتواند مثلث متوازن میان محصول، هنرمند و وزارتخانه برقرار کند، با این تذکر که دستگاه دولتی باید نقش تنظیم کننده و تسهیل گر را بخواهد و بتواند ایفا کند.
