به گزارش «دنیای سفر»، بازدید از محوطه های تاریخی نقاط مختلف جهان برای بسیاری از افراد امکان پذیر نیست، اما خوشبختانه در عصری زندگی می کنیم که مردم برای تماشای نقطه دیگری از جهان فقط چند کلیک فاصله دارند. در ادامه به هفت مورد از حیرت انگیزترین ویرانه های تاریخی جهان سفر کوتاهی خواهیم داشت.
«ال کاستیلو»، مکزیک
«ال کاستیلو»، یک هرم پلکانی مسحورکننده از دوره “میان آمریکایی” است که در قلب «چیچن ایتزا» قرار دارد. چیچن ایتزا یک شهر پیش از کلمبیایی است که توسط قوم «مایا» در یوکاتان مکزیک بین قرن های ۹ و ۱۲ میلادی ساخته شده است.
این هرم ۳۰ متر ارتفاع دارد و معنی نامش «قلعه» است. آنچه که بیش از هر چیز دیگری این هرم را به یک بنای خاص تبدیل کرده، پدیده ای است که فقط دو بار در سال در «ال کاستیلو» قابل مشاهده است؛ هر سال در ساعت ۳ بعدازظهر اعتدالین بهار و پاییز، نور آفتاب به نحوی به راه پله اصلی هرم می تابد که سایه هایی به شکل مار شکل می گیرند. این سایه ها در طول راه پله ایجاد می شوند و به سر مار بزرگی منتهی می شوند که در ورودی راه پله تراشیده شده است.
«باگان»، میانمار
باگان شهر باستانی است که در میانمار واقع شده است. باگان در دوران رونق اش بیش از ۱۰ هزار معبد و پرستشگاه بودایی را دربرگرفته بود. امروزه حدود دو هزار مورد از این بناها باقی مانده است و باگان را به یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری این اقلیم تبدیل کرده است.
«استون هنج»، انگلستان
این سازه که در فاصله ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰ پیش از میلاد ساخته شده است، یکی از مشهورترین بناهای ماقبل تاریخ جهان به شمار می رود. این سازه که در انگلستان واقع شده است، سال ها موضوع بحث محققان بوده است و فرضیه های متفاوتی درباره آن مطرح شده است. چندی پیش یک باستان شناس اعلام کرد که بنای باستانی و مشهور «استون هنج» در گذشته به عنوان یک تقویم خورشیدی مورد استفاده قرار می گرفت، به نحوی که هر یک از سنگ ها نمایان گر یک روز و هر بخش از حلقه سنگ ها مرتبط با هفته بود.
«معبد اقصر»، مصر
«اقصر» که اغلب به عنوان بزرگ ترین موزه فضای باز جهان توصیف می شود در مصر واقع شده است و تعداد قابل توجهی از ویرانه های باستانی را در برگرفته است. در این شهر، مجتمع مشهور «معبد اقصر» نیز واقع شده است که قدمتش به ۱۴۰۰ پیش از میلاد باز می گردد.
«پمپئی»، ایتالیا
شهر باستانی پمپئی یکی از هیجان انگیزترین مقاصد گردشگری ایتالیا است که زمانی به عنوان یک مرکز پررونق رومی فعالیت داشت. پمپئی در سال ۷۹ میلادی بر اثر فوران ویران گر آتشفشان «وزوو» نابود شد.
با اینکه خاکستر به جای مانده از این حادثه تمام متعلقات شهر، از جمله مردم آن را دفن کرده است، اما به طور قابل توجهی ویرانه های آن را سالم نگه داشته است. این شهر که زیر لایه قطوری از خاکستر مدفون شده است، برای چندین قرن فراموش شده بود تا این که در سال ۱۷۴۸ میلادی، به طور مفصل توسط کاوشگران مورد بررسی قرار گرفت و گنجینه ای از آثار تاریخی، هنری و بنای باستانی کشف شد.
«ماچوپیچو»، پرو
ماچوپیچو که در ارتفاعات کشور پرو واقع شده است، یکی از تماشایی ترین مکان های آمریکای جنوبی محسوب می شود. گروهی از محققان چندی پیش اعلام کردند که نتایج تحقیقات نشان می دهد ارگ تاریخی «ماچوپیچو» از حوالی ۱۴۲۰ میلادی یعنی چند دهه قبل از آن که پیش تر تصور می شد مورد استفاده قرار گرفته است. «ماچوپیچو» به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه ای منحصر به فرد از تمدن اینکاها شناخته شد.
«پترا»، اردن
«پترا» شهری است که در قرن چهارم پیش از میلاد ساخته شده است. این شهر که درون صخره های سرخ این منطقه تراشیده شده است، مرز ظریفی بین جهان طبیعت و سازه دست بشر را نشان می دهد.
با توجه به رنگ صخره های «پترا»، اغلب از این شهر به عنوان «شهر رُز» یاد می شود. این مکان که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، زمانی پایتخت نبطی ها بود.
