به گزارش «دنیای سفر» به نقل از سی ان ان، گروهی از محققان به سرپرستی «حیدر شیشا»، جغرافی دان دانشگاه «اکس مارسی» واقع در فرانسه از شواهد دیرینه شناسی استفاده کرده اند تا متوجه شوند رود «نیل» حدود هشت هزار سال پیش در چه وضعیتی بوده است.
بر اساس گزارشی که در بیست وچهارم اوت در نشریه «Proceedings of the National Academy of Sciences» منتشر شده است، شواهد دیرینه شناسی نشان می دهد سازندگان اهرام مصر از شاخه ای از رود نیل که در حال حاضر خشکیده است برای انتقال مصالح ساخت و ساز استفاده می کردند.
یافته های محققان همچنین نشان می دهد، سطح بالای آب در حدود چهار هزار و پانصد سال پیش، روند ساخت مجموعه هرم های «جیزه» را تسهیل کرده است.
هرم عظیم جیزه حدود ۱۳۸ متر ارتفاع دارد و به دستور فرعون «خوفو» در قرن بیست وششم پیش از میلاد ساخته شد. این هرم که از ۲.۳ میلیون تکه سنگ به وزن کلی ۵.۷۵ میلیون تن ساخته شده است، بزرگترین هرم در بین اهرام «جیزه» محسوب می شود. دو هرم دیگر توسط پسر این فرعون و نوه اش ساخته شده اند.
این اهرام که در فلات «جیزه» ساخته شده اند، با چندین معبد، گورستان و منطقۀ کارگران محصور شده اند. اهرام جیزه قدیمی ترین آثار در بین عجایب هفتگانه جهان باستان به شمار می آیند.
محققان از مدت ها پیش این فرضیه را مطرح کرده اند که مصریان باستان از بخش های مختلف رود «نیل» (که در حال حاضر وجود ندارند) برای جابه جا کردن چندین تن سنگ آهکی و گرانیتی تشکیل دهنده این اهرام عظیم الجثه، استفاده کرده اند. درحال حاضر آب راه های رود نیل از اهرام جیزه فاصله زیادی دارند.
به عبارتی دیگر، این فرضیه ادعا می کند مهندسان مصر باستان یک کانال کوچک از سمت اهرام جیزه به سمت شاخه «خوفو» رود نیل ایجاد کرده بودند، در نتیجه جریان آب همچون بالابر هیدرولیکی عمل می کرد و از این طریق، قطعه سنگ های بزرگ به محل ساخت اهرام منتقل می شد.
تا چندی پیش، دانشمندان از جزئیات این فرایند اطلاعات دقیقی نداشتند. با این حال، اخیرا تیم تحقیقاتی از مجموعه ای از روش ها برای بازسازی دشت سیلابی «نیل» استفاده کردند و دریافتند مهندسان مصر باستان می توانستند از شاخه ای از رود «نیل» برای جابه جایی قطعه سنگ ها استفاده کرده باشند.
محققان ابتدا سطح آب در انشعاب «خوفو» رود «نیل» در هزاران سال پیش را تخمین زدند. در نتیجه دریافتند سطح آب در این انشعاب از رود «نیل» که در حال حاضر خشکیده است، در طول حکمرانی فرعون «خوفو»، «خفرع» و «منکورع» همچنان بالا بوده است.
محققان در گزارشی که اخیرا به چاپ رسیده است به این نکته اشاره کردند که انشعاب «خوفو» در فاصله دودمان سوم تا پنجم مصر باستان نقش تاثیرگذاری در به وجود آمدن و گسترش پیدا کردن اهرام داشته و به سازندگان کمک کرده است تا بتوانند برای جابه جایی سنگ ها و مصالح به کمک قایق طرح ریزی کنند.
اما در فاصله ۵۲۵ تا ۳۳۲ پیش از میلاد، سطح آب انشعاب «خوفو» در طول یک دوره خشکسالی کاهش پیدا کرد.
در زمانی که «اسکندر مقدونی» مصر را در سال ۳۳۲ پیش از میلاد فتح کرد، انشعاب «خوفو» به یک کانال کوچک تبدیل شده بود.
تمامی این نکته ها نشان می دهند انشعاب «خوفو» از سطح آب کافی برای انتقال تخته سنگ های بزرگ، برخوردار بوده است.
