به گزارش «دنیای سفر» جبرئیل نوکنده، امروز (جمعه، ۴ شهریور) در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: بخش مسکونی تپه های سیلک کمتر مورد پژوهش قرار گرفته است و حتی فعالیت های انجام شده در سال ۱۳۸۲ نیز نیمه کاره رها شده بود در حالی که تپه های جنوبی سیلک، یکی از مکان های اصلی بازدید گردشگران است.
سرپرست طرح مرحله سوم بازنگری تپه های جهانی سیلک تصریح کرد: محوطه سیلک یک میراث جهانی است و پژوهش های آن هم باید جهانی باشد از این رو بخشی از آزمایش های مربوط به این پژوهش ها با همکاری پژوهشگران از سراسر دنیا اجرا می شود.
وی افزود: مرحله اول کاوش و بازنگری تپه های سیلک بین سال های ۸۰ تا ۸۵ با سرپرستی مرحوم صادق ملک شهمیرزادی و مرحله دوم طی سال های ۸۷ و ۸۸ با سرپرستی حسن فاضلی انجام شد و مرحله سوم این کاوش ها نیز در تپه های جنوبی در فضای کارگاهی حدود هشت در پنج متر در حال اجرا است.
نوکنده افزود: کاوش ها در این مرحله منجر به کشف بقایای یک منزل مسکونی مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد در تپه های جهانی سیلک کاشان شد که خیلی فرسوده است و در روزهای آینده سراغ لایه های پایین تر تپه های جنوبی سیلک می رویم که احتمالاً مربوط به پنج هزار و ۵۰۰ تا شش هزار سال پیش است.
همچنین مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک گفت: محوطه سیلک یکی از معدود تپه های باستانی ایران است که در درون بافت شهری قرار گرفته و مانند شمشیری دو لبه هم فرصت ها و هم تهدیدهایی را برای آن به وجود آورده است.
جواد حسین زاده ساداتی، اظهار کرد: وجود سیلک در داخل بافت شهری و در کنار سایر آثار فرهنگی باعث شده تا سالانه نزدیک به صد هزار گردشگر داشته باشد که موجب شناخت هرچه بیشتر سیلک در بین عموم مردم می شود.
این باستان شناس تصریح کرد: زیگورات و سازه خشتی بزرگ سیلک جنوبی یکی از ایستگاه های پر بازدید سیلک است که با ساماندهی این محوطه کیفیت بصری محیطی به ویژه سازه خشتی ارتقا پیدا خواهد کرد.
وی افزود: محوطه سیلک از دو تپه شمالی و جنوبی و چندین محوطه گورستانی تشکیل شده که از آثاری از هزاره هفتم پیش از میلاد تا آغاز دوره هخامنشی به جز دوره مفرغ در آن کشف شد که در بسیاری از موزه های بزرگ به نمایش در آمده است.
حسین زاده ساداتی تاکید کرد: محوطه باستانی سیلک، با داشتن لایه های فرهنگی متعلق به دوران پیش از تاریخی، آغاز عیلامی و عصر آهن به مانند میراثی گران بها و خزانه ای اطلاعاتی است که می تواند در ردیابی و پیگیری تحولات رخ داده در جوامع انسانی برای باستان شناسان راهگشا شد.
نخستین پژوهش و کاوش میدانی در تپه های باستانی سیلک کاشان در سال ۱۳۱۲ شمسی توسط “رومن گیرشمن” فرانسوی انجام شد و مرحله سوم بازنگری در این محوطه به سرپرستی جبرئیل نوکنده با همکاری جواد حسین زاده ساداتی و علی مولودی در حال اجرا است.
