رالی با قدمت خاورمیانه در حالی نخستین میزبانی خود را در شیراز تجربه می کند که پایتخت فرهنگی ایران به خاطر داشتن جاذبه های گردشگری و دیدنی های طبیعی مانند تخت جمشید، قصر ابونصر، کاخ شاپور، نقش رستم، ارگ کریم خانی، حمام و بازار وکیل، بارگاه شاهچراغ، دروازه قرآن، حافظیه، بهشت گمشده، آبشار مارگون و … همیشه یکی از بهترین مکان ها برای میزبانی هر رویداد بین المللی مورد توجه قرار گرفته است.
نایب رییس فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی (FIA)، نیز که سال گذشته برای میزبانی ایران در مرحله کاندیداتوری به شیراز سفر کرده بود، اعتقاد دارد ایران و استان فارس ظرفیت برگزاری رقابت های رالی خاورمیانه را دارد.
در کنار این همه زیبایی حال یکی از مهم ترین شرایط برای برگزاری رقابت های رالی خاورمیانه طراحی مسیر مسابقه به طول حداقل ۲۵۰ کیلومتر است که شیراز با توجه به وسعتی حدود ۱۲۴ هزار کیلومتر مربع و داشتن مسیرهای جاده ای و کوهستانی بر این ویژگی ها افزوده است.
میزبانی رالی خاورمیانه می تواند فضای جدیدی را در این رشته به عنوان یکی از رشته های جذاب اتومبیلرانی در کشور باز کند و در بعد درآمدزایی و جذب توریسم و گردشگری به این استان کمک کند که این نیز به انگیزه های اصلی برای میزبانی این نوع رقابت ها می افزاید.
ایران که سال گذشته میزبان مرحله کاندیداتوری این رقابت ها بود توانست با جلب نظر مسوولان برگزاری میزبانی هر ساله این رقابت ها را در تقویم جهانی فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی به ثبت برساند و سومین رالی خاورمیانه و نخستین میزبانی رسمی خود را طی هفته جاری (روزهای ۱۶ تا ۱۸ اردیبهشت ماه) در استان فارس و با حضور بیش از ۱۲ شرکت کننده خارجی و حضور دو بانوی اتومبیلران از ایران و قطر تجربه کند.
دور های اول و دوم این رالی که به صورت دوره ای هر سال در کشورهای لبنان، کویت، قطر، عمان، ایران و امارات برگزار می شود، در روز نخست به ترتیب از دروازه قرآن شیراز آغاز و با عبور از شهرهای مرودشت، تخت جمشید، اسماعیل آباد، دریاچه آباده طشک، ارسنجـان، ولی آباد، روستای میج در پارکینگ تخت جمشید به پایان می رسد. خودروهای شرکت کننده خارجی در این رقابت ها سیتروئن، سوبارو و میتسوبیشی هستند که شرکت کنندگان ایرانی نیز با خودوری میتسوبیشی منقش به یوزپلنگ ایرانی در رالی خاورمیانه می تازد.
میزبانی این رقابت که به گفته محمود صیدانلو سرپرست فدراسیون اتومبیلرانی در نوع خود از نظر فنی، میزبانی و پشتیبانی و دیگر موارد حائز اهمیت بوده یک فرصت تلقی می شود و باید دید که آیا کشورمان از این فرصت و با بهره گیری از دپیلماسی عمومی چگونه می تواند در توسعه مناسبات خود در عرصه های ورزشی و فرهنگی و اقتصادی نهایت استفاده را داشته باشد.
