به گزارش «دنیای سفر» از ایکنا، گردشگری حلال از جمله حوزه های صنعت توریسم است که در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از سیاستگذاران و فعالان گردشگری در کشورهای مختلف جهان قرار گرفته است.
گردشگری حلال همانطور که از نامش پیدا است، به معنای انجام گردشگری با رعایت موازین شرعی اسلامی است. به عبارت دیگر، در حوزه گردشگری حلال، سفر، محل اقامت، تفریحات و خدمات در مقصد گردشگری براساس نیاز و شرایط گردشگران مسلمان و معتقد به شریعت اسلامی مناسب سازی شده است. این مناسب سازی می تواند از امکان انجام نماز های روزانه در هنگام سفر و در اماکن اقامتی تا فراهم آوردن شرایط عدم اختلاط در مکان های تفریحی مانند استخر و دسترسی به غذای حلال را در بر بگیرد.
برخلاف انتظار، تنها کشورهای اسلامی در حوزه گردشگری حلال فعالیت ندارند، بلکه کشورهای غیراسلامی نیز تلاش کرده اند که از بازار حلال و حوزه گردشگری حلال سهم داشته باشند.
یکی از کشورهای غیراسلامی که در حوزه گردشگری حلال فعالیت و سرمایه گذاری انجام داده، کره جنوبی است. این کشور با توجه به جاذبه های گردشگری خود به خصوص در حوزه های فرهنگی به یکی از قطب های گردشگری در شرق آسیا تبدیل شده و این موضوع با توجه به وجود کشورهای اسلامی مانند اندونزی و مالزی در جنوب شرق آسیا و تعدد گردشگران این کشورها در کره جنوبی باعث شده که حوزه گردشگری حلال مورد توجه سرمایه گذاران و سیاستگذاران صنعت گردشگری این کشور قرار بگیرد.
براساس آمار ۲۰۱۶، گردشگری حلال حدود ۵,۳ درصد از کل بازار گردشگری ورودی در کره جنوبی را تشکیل می دهد. این باعث شده که تلاش برای حلال سازی بسیاری از اماکن تفریحی و اقامتی در این کشور بیش از پیش شود. با وجود اینکه کره جنوبی عمدتاً به خاطر استفاده از گوشت خوک و الکل به عنوان غذاهای ویژه روزانه شناخته شده، اما این امر مانع از اجرای سیاست گردشگری حلال توسط دولت نشده است. برای مثال در ۲۰۱۵، کره جنوبی برای توسعه صنعت غذای حلال از طریق امضای تفاهم نامه با امارات متحده عربی وارد مشارکت شد. در همان سال برای ورود به بازار جهانی گردشگری حلال، دولت کره جنوبی با فدراسیون مسلمانان کره (KMF) در توسعه صنعت غذای حلال همکاری کرد.
حوزه غذا و آشامیدنی در سیاست گذاری های دولت کره جنوبی نقش اساسی را برای توسعه صنعت گردشگری حلال ایفا کرده است. بخشی از این سیاست ها با چاپ کتابی درباره ۲۵۲ رستوران مناسب مسلمانان توسط سازمان گردشگری کره (KTO) بوده که هر ساله به روز می شود. معرفی هتل های اسلامی، بازارهای حلال، غذاهای خیابانی حلال و لوازم آرایش حلال در این کتاب هم دیده می شود. ۱۷ مسجد، ۴۲ نمازخانه و مراکز اسلامی در شهرهایی مانند سئول و اینچئون وجود دارد.
سیاست گردشگری حلال که توسط دولت کره جنوبی تدوین شده است چندین ویژگی اساسی دارد. مسائل اقتصادی مربوط به گردشگری حلال و گردشگران مسلمان به عنوان هدف اولیه وجود دارد. با توجه به این موضوع که کشورهای بزرگ اطراف کره جنوبی، مانند ژاپن و تایلند، در میان اکثریت جمعیت غیرمسلمان، شروع به توسعه سیاست گردشگری حلال کردند و به همین دلیل کره جنوبی تلاش کرده که از این بازار بزرگ سهم داشته باشد. برخی محدودیت هایی که دولت چین برای حضور گردشگران چینی در کره جنوبی وضع کرد (به دلیل اختلافات سیاسی به وجود امده بر سر حضور نظامی آمریکا در کره جنوبی) باعث شده که دولت کره جنوبی به دنبال جذب بیشتر گردشگران مسلمان شود.
از سوی دیگر سیاست گردشگری حلال گردشگران مسلمان را جذب و در نتیجه هر سال علاقه به بازدید از کره جنوبی افزایش می یابد. سیاست گردشگری حلال دولت کره جنوبی در نظر دارد همکاری با کشورهای مسلمان را گسترش دهد و این باعث تحکیم روابط این کشور با کشورهایی مانند عربستان و امارات می شود که نقش مهمی در اقتصاد جهانی بازی می کنند. موقعیت مبهم کره جنوبی در منطقه شبه جزیره کره و شرق آسیا (به دلیل تنش با کره شمالی) باعث شده تلاش برای ایجاد روابط با سایر کشورها به ویژه جهان اسلام و استفاده از پتانسیل گردشگران مسلمان به طرح بزرگی برای دولت کره جنوبی تبدیل شود.
در نهایت می توان گفت، سیاست های گردشگری حلال اجرا شده توسط دولت کره جنوبی علاوه بر مزایای اقتصادی آن، گامی راهبردی در برقراری روابط کلان خارجی است. بسیج گسترده مسلمانان در جهان امروز، کشورهای غیر اسلامی را تشویق می کند تا سیاست هایی را اتخاذ کنند که منافع مختلف، به ویژه گردشگران را در بر می گیرد. رشد و تشویق گردشگری حلال با استفاده از برچسب حلال جامعه مسلمانان را تشویق می کند تا با خیال راحت وارد کره جنوبی شوند و در عین حال باز بودن این کشور و تحمل پذیری جامعه کره جنوبی را تبلیغ می کند. علاوه بر این، اعتماد جامعه کره جنوبی به دولت این کشور به دلیل افزایش درآمد دولت از بخش گردشگری افزایش یافته است. در واقع می توان گفت که گردشگری حلال برای دولت کره جنوبی نه تنها منبع درآمد اقتصادی بلکه یک رسانه دیپلماتیک مفید است، زیرا طرف های زیادی به غیر از گردشگران مسلمان از آن تأثیر می پذیرند.
