به گزارش «دنیای سفر»، پس از ماه ها شیوع بیماری کرونا و کاهش سفرهای نوروزی، استان سمنان همزمان با آغاز تعطیلات نوروز ۱۴۰۲ بالاخره مملو از جمعیت مسافران عبوری شد مسافرانی که اغلب مقصدشان مشهد مقدس بود و برای طی ۶۴۰ کیلومتر از یک هزار کیلومتر مسیر بین تهران – مشهد می بایست از شهرهای استان سمنان عبور می کردند. این تعطیلات فرصت مغتنمی بود تا تأسیسات گردشگری بعد از مدت ها میزبان جمع عظیمی از مسافران باشد و به قول مردم استان سمنان، آب زیر پوست کاسبی شأن بدود.
طرح خدمات نوروزی به مسافران و زائران رضوی هم که از هجدهم اسفند ماه به طور رسمی آغاز به کار کرده بود و دستگاه های خدمت رسان در ۲۵۰ نقطه استان با استقرار نیروهای خود تلاش کردند تا بهترین خدمت رسانی را به مسافران نوروزی داشته و به خصوص زائران را به سمت مراکز گردشگری استان سوق دهند امسال حتی هلال احمر در کنار چادرهای هدایت مسافران ستاد خدمات سفر، مسافران را به سمت جاذبه های گردشگری استان سمنان دعوت می کردند تا هم استراحت کرده و از تصادفات جاده ای کاسته شود و هم زیرساخت های گردشگری استان از این امر انتفاعی کسب کنند.
مسافران نوروزی اما از بهای بالای ارائه خدمات گردشگری در استان سمنان گلایه مند هستند بوم گردی ها که قرار بود زیرساخت های اصلی و اساسی برای گردشگری اقتصادی و ارزان خانوار باشند خود به یکی از گران ترین اماکن اسکان مسافران نوروزی بدل شدند تا جایی که برخی از مسافران مجبور به پرداخت هزینه های هنگفتی برای اقامت در این زیرساخت ها شدند.
تجربه تلخ مسافران
یک مسافر نوروزی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان اینکه دوم فروردین ماه و همزمان با سرمای شدید هوا به شهرستان شاهرود رسیدیم گفت: تمام مدارس مملو و از مسافر بودند و آموزش و پرورش هیچ جای خالی نداشت از سوی دیگر فقط به کسانی که دارای چادر مسافرتی بودند در نمازخانه مدرسه ها و حتی زورخانه ها جایی برای خوابیدن می دادند اما مجبور شدیم برای راحتی خانواده به چند مرکز اقامتی نیز سری بزنیم.
حسین نیک مرام با بیان اینکه تمام مهمان پذیرهای شاهرود پر از مسافر بودند و فقط یک بوم گردی آن هم در فاصله هفت کیلومتری شاهرود یک اتاق ۹ متری یعنی دقیقاً سه متر در سه متر با دو عدد تشک، تشک دو پتو و دو بالش و هیچ امکان دیگری، پیدا کردیم که خالی بود اما برای یک شب اقامت بدون غذا ۶۰۰ هزار تومان از ما طلب کرد ما مجبور به پرداخت این هزینه شدیم چرا که آن شب بسیار سرد بود و اگر به شاهرود باز می گشتیم معلوم نبود که بتوانیم حتی در زورخانه جایی برای خوابیدن پیدا کنیم.
وی با گلایه از این رفتار بیان کرد: فردای آن روز گلایه خودم را به مالک بوم گردی انتقال دادم زیرا برای شش ساعت خوابیدن یعنی ۱۲ شب تا شش صبح آن هم بدون هیچ خدماتی پرداخت ۶۰۰ هزار تومان بسیار زیاد بود و در نهایت پس از شنیدن این گلایه های ما ۵۰۰ هزار تومان دریافت کرد که با اکراه پرداخت کردیم زیرا همین هم زیاد بود چون خودم سر روی کاپشنم گذاشتم و خوابیدم.
بوم گردی ها هویت شان را از دست دادند
یک کارشناس میراث فرهنگی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان اینکه بوم گردی ها مثل خیلی دیگر از طرح های کشورمان از ماهیت و هویت اصلی خود فاصله بسیاری گرفته است، گفت: در طرح اصلی قرار بود خانه های روستایی اتاق مهمان خود یا بخشی از منزل شأن را که کمتر مورد استفاده قرار می دهند در ایام مانند نوروز و تابستان در ازای مبلغی در اختیار مسافران قرار دهند و این اساس کار بوم گردی ها بود.
محسن شریفی با بیان اینکه اصلا قرار نبود بوم گردی ها حالت هتل های مهمان پذیر را داشته باشند، بیان کرد: متأسفانه این طرح به درستی اجرا نشد و از ماهیت خود، فاصله فراوان گرفت. بوم گردی که قرار بود همان سادگی خانه های روستایی را داشته باشد تبدیل به رقابتی برای خدمات لوکس شد و به جای روستاییان، گروه بزرگی از سرمایه گذاران شهرنشین و حتی تهرانی و گلستانی به آن ورود کرده و آن را به یک تجارت بدل کردند.
وی با بیان اینکه بوم گردی که برای شش ساعت خوابیدن یک مسافر ۶۰۰ هزار تومان طلب می کند تازه بسیار منصف بوده چرا که در همین شهرستان شاهرود بوم گردی های وجود دارد که دو برابر هم این مبلغ را نیز دریافت می کنندو هیچ خدمات شایان ذکری هم نمی دهند، افزود: موضوعی که دست میراث فرهنگی و ستاد خدمات سفرهای نوروزی را نسبت به کنترل شرایط بسته این است که تعطیلی بوم گردی ها بلافاصله با اعتراض و ارتباط دادن آن به اشتغال جوانان گره می خورد و هیاهوی بزرگی را ایجاد می کند.
فاصله گرفتن بوم گردی ها از ماهیت خود
این صاحب نظر مسائل گردشگری با بیان اینکه این تنها بهانه ای برای پنهان شدن سودجویان پشت نقاب اشتغال است، افزود: اگر میراث فرهنگی تعدادی از این بوم گردی ها را در اوج مسافرت های نوروزی تعطیل کند مابقی دست از سودجویی برمی دارند اما مشکل اینجا است که بعضاً این بوم گردی ها به اندازه ای بزرگ شده و به این باور رسیده اند که هیچکس نمی تواند برایشان تعیین تکلیف کند!
شریفی همچنین گفت: اصلاً از ابتدا قرار نبود که بوم گردی ها خودروهای بیابانی، تورهای کویر نوردی، موسیقی زنده، موتورهای چهار چرخ برای نابود کردن بیابان ها همچنین سرو انواع قلیان و… را داشته باشند، تاکید کرد: قرار بود بوم گردی ها همان خانه های روستایی ساده برای سفرهای ارزان قیمت باشند اما امروز شاهد هستیم که بوم گردی یک تجارت پرسود بدل شده که از خانه روستایی فاصله بسیار دارد.
وی افزود: این موضوع البته اعتراض شدید اهالی روستاها را هم در پی داشته است چرا که بعضاً صدای موسیقی گوش خراش بوم گردی ها تا پاسی از نیمه شب و همچنین عبور خودروهای بیابانی و وضعیت نامناسب پوشش برخی مسافران دردسرهای را برای روستاها پدید آورده است موضوعی که برای مثال در رضا آباد بی ارجمند شاهد آن بودیم و حتی پوشش نامناسب برخی خانم ها سبب شده بود تا جوانان روستا دچار مشکلات شوند.
گلایه مسافران نوروزی از گرانی ها
مسافران نوروزی تقریباً همگی از گرانی ارائه خدمات گلایه دارند و صحبت تنها به بوم گردی ها نیز ختم نمی شود یکی دیگر از مسافران نوروزی که از مشهد بازگشته و به خوزستان می رود به خبرنگار مهر می گوید: دو هتل برای اقامت در شاهرود معرفی شدند که اتاق خالی نداشتند یک مهمان پذیر در ازای یک اتاق دو تخته که تنها اتاق خالی آن مجموعه بود از ما برای یک شب یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تقاضا کرد در حالی که ما چهار نفر بودیم و دو نفر هم می بایست روی زمین می خوابیدیم و در نتیجه ترجیح دادیم که از اسکان مسافران استفاده کنیم.
عدنان کعبی با بیان اینکه در بهترین هتل خوزستان آن هم هتل مناسب و نه مهمان پذیر نیز چنین قیمت هایی دیده نمی شود و این متأسفانه ذهنیت ما را نسبت به شاهرود خدشه دار کرد، ابراز داشت: انتظار نداریم که بهترین خدمات را به مسافران نوروزی بدهند اما حداقل این است که در شب هایی که سرد می شود سالن ورزشی، مسجدی جایی را برای اسکان اضطراری مسافران در نظر بگیرند که این طور سرگردان نشویم.
حضور میدانی خبرنگار مهر در محل اسکان مسافران نوروزی نیز این موضوع را تأیید می کند تقریباً اغلب مسافران نوروزی با اکراه اسکان مدرسه ها را انتخاب کرده و دلیل آن را گران بودن هتل ها و مهمان پذیر ها می داند. ابوالفضل چاردولی یکی دیگر از این مسافران که از همدان به مشهد رفته و حالا در حال بازگشت می گوید: شب دوم فروردین و در اوج سرما به شاهرود رسیدیم ما در دامغان به دنبال جایی برای اسکان گشتیم اما آنجا مکانی پیدا نشد در شاهرود متوجه شدیم که باید برای سه نفر هزینه یک میلیون تومانی بپردازیم و در نتیجه ترجیح دادیم که در چادر شب را به صبح برسانیم اما هوا آنقدر سرد بود که مجبور شدیم به اسکان نوروزی رفته و در چادر خودمان در یک مدرسه اسکان پیدا کنیم لذا اگر قرار بود در چادر بخوابیم چرا به اسکان نوروزی آمدیم؟
افزایش قیمت مصوب نداشتیم!
امیر کرم زاده دبیر ستاد خدمات سفرهای نوروزی استان سمنان و همچنین مدیرکل میراث فرهنگی استان سمنان در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان اینکه هیچ گونه افزایش هزینه برای خدمات نوروزی در تأسیسات گردشگری استان مصوب نشده است گفت: تمام تأسیسات گردشگری می بایست با قیمت سابق خدمت رسانی کنند.
وی با بیان اینکه تا روز پنجم فروردین ماه نزدیک به ۳۰۰ گشت نظارتی و بازدید از تأسیسات گردشگری و اسکان و اقامت مسافران نوروزی در استان سمنان صورت گرفته است بیان داشت: مواردی از تذکر به تأسیسات گردشگری وجود داشت که به مدیران این مکان ها ابلاغ شد تا ایرادات برطرف شود.
تحقیقات خبرنگار مهر نشان می دهد که صحبت مدیر کل میراث فرهنگی استان سمنان در قبال بلیط اماکن گردشگری و همچنین مهمانسراهای استان سمنان به خصوص مهمانسراهای جهانگردی و هتل ها کاملاً درست است و شاهد افزایش هزینه نه در اتاق و اسکان و نه در زمینه ارائه غذا نیستیم اما مشکل مهمان پذیر ها و بوم گردی های خصوصی هستند که هر قیمتی که دلشان می خواهد از مسافران دریافت کردند از سوی دیگر مشکل دوم این است که تا زمانی که قرار باشد با واحدهای متخلف برخورد شود تعطیلات نوروزی تمام شده و دیگر مسافری برای اسکان در استان سمنان وجود ندارد لذا برخورد با متخلفان در واقع هیچ دردی را از مسافران نوروزی دوا نخواهد کرد.
بوم گردی ها می گویند هزینه ها گران شده است
یکی از این بوم گردی ها که البته تمایلی به مصاحبه در این باره نیز نداشت تنها توضیح کوتاهی ارائه کرد، بیان داشت: همه چیز در همین یک ماه اخیر گران شده از روغن، گوشت، برنج تا هزینه ها و خدمات در نتیجه مگر می شود که تورم بر روی هزینه های بوم گردی ها تأثیر نگذارد؟ از طرف دیگر شما بگویید که چیزی گران نشده است؟ دولت فقط زورش به ما بخش خصوصی می رسد.
بوم گردی ها انواع خدمات از جمله صبحانه ناهار و شام را به مسافران ارائه می کند و در نتیجه حرف این مالک بوم گردی در شاهرود در صورتی که به مسافران از این بوم گردی ها غذا تهیه کرده باشند تا حدی می تواند درست باشد اما به نظر نمی رسد که درباره جای خواب آن هم یک اتاق ۹ متری این موضوع صدق کند. از مالک این بوم گردی های شاهرود در خصوص ۶۰۰ هزار تومان دریافتی از یک خانواده مسافر پرسش شد و وی بیان کرد: احتمالاً همکارمان هزینه خورد و خوراک را نیز از این خانواده دریافت کرده است.
وی همچنین هزینه اقامت در بوم گردی به ازای هر نفر به علاوه صبحانه ناهار و شام و همچنین اسکان را ۳۰۰ هزار تومان اعلام کرد این در حالی است که تنها ۱۰ دقیقه بعد از این مصاحبه یکی از مسافران تهرانی که در بوم گردی مجاور این مجموعه در بسطام اقامت داشت اعلام کرد که برای یک شب اقامت از هر نفر ۷۵۰ هزار تومان و به ازای هر یک نفر اضافه ۳۰۰ هزار تومان دیگر هم دریافت شده است.
تناقضات و ضرورت نظارت بیشتر بر ارائه خدمات
این تناقضات نشان از یک بی برنامگی و همچنین خارج شدن بوم گردی ها از هویت و مسیر اصلی شأن دارد که نیازمند مدیریت و نظارت صحیح اداره کل میراث فرهنگی استان سمنان است تا از یک سو جوانانی که با هزار امید نسبت به بازگشایی بوم گردی ها اغلب با تسهیلات بانکی مبادرت ورزیده اند متضرر نشوند و از سوی دیگر آبروی استان در مقابل مسافران نوروزی بر باد نرود.
توضیح دیگری که باید داد این است که شاید یک خانواده تهرانی در این فکر باشد که مبالغ ۷۰۰ هزار تومان و یک میلیون تومان اصلاً گران نیست! اما باید این توضیح را داد که اولاً این گزارش درباره استان سمنان و شهری مانند شاهرود نوشته شده که تا همین دو سال قبل بوم گردی ها نفری ۱۰۰ هزار تومان دریافت می کردند و سه وعده غذا هم با اسکان می دادند و در ثانی یک مسافر نوروزی وقتی برای شش ساعت خوابیدن در یک اتاق ۹ متری خالی حتی بدون تخت وقتی ۶۰۰ هزار تومان می پردازد، بخشی از معادلات کل سفر او تغییر می کند.
در نهایت باید گفت وضعیت اقامت گاه های بخش خصوصی و زیرساخت های گردشگری استان سمنان نیاز به یک نظارت مضاعف و برنامه ریزی جدی دارد. امید است درباره مسافران تابستانی اتفاقات نوروز ۱۴۰۲ که کامل بسیاری از مسافران را تلخ کرد مجدد آن رخ ندهد.
