به گزارش خبرگزاری ایسنا، موزه هنرهای معاصر تهران گنجینه ی بزرگی از آثار هنرمندان شاخص هنرهای تجسمی را در اختیار دارد که بخشی از این گنجینه در باغ مجسمه موزه و در فضای باز محوطه بیرونی نصب شده اند. این آثار چون در یک مکان ثابت و در معرض دید رهگذران قرار دارند، نسبت به دیگر آثار گنجینه ی موزه شرایط متفاوت تری دارند.
اثر برنزی و کروی شکل آرنالدو پومودورو – مجسمه ساز ایتالیایی – که سمت راست در ورودی نصب شده، یکی از این آثار است. این مجسمه کروی که نمادی از کره زمین است، از سال ۱۹۷۷ جزو آثار در اختیار موزه ی هنرهای معاصر تهران به شمار می رود و در محوطه ی بیرونی موزه نصب شده است.
جنس این مجسمه، برنز و پتینه ی طلا است و ۱۵۶ سانتی متر ارتفاع دارد. معمولا اشکال هندسی بخصوص شکل های کروی را به یک دست و صاف بودن سطح شان می شناسند، اما پومودورو با ایجاد شکاف و بریدگی در سطح مجسمه هایش، آن ها را متمایز و سعی می کند، آنچه را که در ذهن دارد، با ایجاد خلاقیت در شکل دهی به این مجسمه ها، به مخاطبانش منتقل کند.
نصب شدن این مجسمه در فضای باز با تمام محاسنی که دارد، اثر هنری را در معرض آلودگی های پایتخت شلوغ ایران قرار داده و بر همین اساس، فعالیت های موزه برای ترمیم، نگهداری مناسب و غبارروبی از آن باید به صورت برنامه ریزی شده ادامه داشته باشد.
این مجسمه دی ماه ۱۳۹۳ با همکاری موزه هنرهای معاصر، سفارت ایتالیا در ایران، بنیاد فیض نیا و بنیاد پومودورو غبارروبی شد. مرمت و غبارروبی این مجسمه که نمادی از اهمیت به محیط زیست و پاک نگه داشتن زمین بود، جزو برنامه های موزه هنرهای معاصر برای ارتباط با هنر دنیا محسوب می شد.
سفیر ایتالیا در مراسم غبارروبی آن، گفت: این اثر هنری بدون داشتن زوایا، حالت شکنندگی دارد. پومودورو از آغاز حرکت هنری اش در اوایل دهه ی ۶۰ میلادی، تفکر عمیقی درباره ی هنر، انسان و زیبایی شناختی داشت. هنر او از دیدگاه زیبایی شناختی از هنر میخی الهام می گیرد و توانایی های او، وام گرفته از دوره ی رنسانس در ایتالیا است.
پومودورو اکنون یک پیرمرد ۹۰ ساله است، مجسمه سازی که او را به خاطر ساخت آثار کروی و ستونی می شناسند. او سال ۱۹۲۶ در ایتالیا متولد شد. ساختار به هم پیوسته در عین حال، شکافته شده جزو ویژگی های آثار پومودورو است. مجسمه های او با شکل های هندسی دچار نوعی شکستگی و خوردگی در نمای خود هستند که شکلی متفاوت و جذاب به آن ها می دهد.
علاقه این هنرمند ایتالیایی به نور باعث شده است که مجسمه های هندسی اش بیشتر برای نصب در فضاهای باز و عمومی ساخته شوند.
آثار این هنرمند در بسیاری از موزه ها و مکان های عمومی کشورهای مختلف نصب شده و نشان دهنده ی تفکر و هنر دستان او هستند. برخی از آثار این هنرمند در موزه ی واتیکان، ترینیتی کالج، دوبلین، مقر سازمان ملل در نیویورک، مدرسه ی علوم دینی مسیحیت در ایندیاناپولیس، موزه ی دیانگ در ساندر سانفرانسیسکو و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی نگهداری می شوند.
اکنون بنیادی به نام این هنرمند و با نظارت او در میلان فعالیت می کند که هدفش حفظ و نگهداری آثار او در سراسر جهان است.
