بر همین اساس در سال گذشته سرمایه گذاری بخش سفر و گردشگری در ایران، تنها ۸۳۶۰۳ میلیارد ریال یا ۳ درصد از کل سرمایه گذاری ها بوده است که نشان دهنده فاصله ۳.۸ درصدی ایران با میانگین حجم سرمایه گذاری دیگر کشورهای منطقه خاورمیانه در این حوزه است. این آمار همچنین نشان می دهد که در بین کشورهای جهان، ایران از این حیث در رتبه ۱۴۱ قرار دارد.
دکتر اسرافیل شفیع زاده، کارشناس اقتصاد گردشگری، با اشاره به پتانسیل های بسیار زیاد ایران در حوزه گردشگری، به این واسطه که کشوری صاحب تمدن و به لحاظ جغرافیایی محل اتصال شرق و غرب است، گفت: مصر از پی تحولات و درگیری های سیاسی اخیر، یونان به دلیل درگیری با بحران های متعدد مالی و اقتصادی و سوریه به واسطه جنگ های ویرانگر داخلی، به عنوان صاحبان تمدن های کهن، دیگر مقصد گردشگران نیستند و از این رو ایران به عنوان یکی از چند کشور کهن، می تواند انتخاب نخست گردشگرانی باشد که خواهان سفر به سرزمین اسطوره ها و شگفتی های باستان هستند. با این حال بدیهی است که با وضعیت فعلی، کشور نمی تواند پذیرای این حجم از گردشگران بالقوه باشد؛ چرا که زیرساخت های موجود از چنین ظرفیتی برخوردار نیستند.
شفیع زاده با تاکید بر مغتنم شمردن فرصت کم نظیر به وجود آمده چه از حیث تغییر نگاه بین المللی نسبت به ایران با روی کار آمدن دولت اعتدال و چه از جهت شرایط نامساعدی که در منطقه حکم فرماست، گفت: برای حل مشکلات زیرساختی، نیازمند سرمایه گذاری های کلان و گسترده ایم؛ سرمایه گذاری هایی که در کمترین زمان ممکن به بار نشسته و وارد چرخه فعالیت های اقتصاد گردشگری شود؛ بنابراین معاونت سرمایه گذاری وزارت اقتصاد کشور باید به سرعت زمینه را برای ورود سرمایه گذاران خارجی به ویژه برندهای معتبر هتلداری فراهم کند و با آغوش باز از آنها استقبال کند.
از آنجا که ثبات سیاسی و اقتصادی پیش شرط ورود سرمایه گذاران خارجی به هر کشوری است، این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه ایران از نظر ثبات اقتصادی یکی از کشورهایی است که در این شاخص در جایگاه مطلوبی قرار دارد؛ ادامه داد: صرف نظر از تحریم ها، آنچه در واقع مانع اصلی ورود سرمایه های خارجی به کشور بوده است، عدم شفافیت سیستم اقتصادی کشور و وضعیت نامطلوب ایران در شاخص های کسب و کار است. در کنار لزوم توجه به اصلاح ساختارهای اقتصادی و بهبود وضعیت کسب و کار، وزارت اقتصاد و بانک مرکزی باید تضمین های لازم را به سرمایه گذاران خارجی داده و با ایجاد بسته های تشویقی اقناع کننده، سرمایه هایی که در جست و جوی بهترین محل برای ورود هستند را به کشور جذب کنند.
وی بر ورود سرمایه گذاران خارجی به کشور از آن جهت نیز که می تواند عاملی برای جلب اطمینان سرمایه گذاران داخلی به این عرصه باشد، تاکید و تصریح کرد: علاوه بر مهیا کردن زمینه ورود سرمایه ها در این حوزه که خود می تواند جاذب سرمایه های بیشتر باشد، لازم است که دولت نشست های تخصصی پی در پی و منظمی را درخصوص معرفی فرصت های سرمایه گذاری در بخش گردشگری ترتیب دهد و ضمانت های لازم را برای بازدهی اقتصادی طرح های گردشگری ارائه دهد. همچنین ضروری است که کارگاه های آموزشی و سمینارهایی هم در این باره برگزار شود.
شفیع زاده در خصوص نگاه دولت به گردشگری به عنوان یک صنعت مولد و کارآفرین که بخش های متنوع و بزرگی از اقتصاد را تحریک می کند، گفت: از آنجا که در برنامه های سند چشم انداز به طور مفصل به جایگاه گردشگری پرداخته شده و درآمد بیش از ۲۰ میلیارد دلاری از محل این صنعت در نظر گرفته شده، محرز است که ضرورت توجه به این صنعت درک شده است؛ اما آنچه امروز سبب شده گردشگری کشور در جایگاهی که شایسته آن است قرار نگیرد، ناکارآمدی سیستم متولی گردشگری است و اینکه در حقیقت باید گفت ساختار کنونی، نمی تواند اهداف مورد نظر را تامین کند و این سازمان بیش از آنکه از جایگاهی حرفه ای و تخصصی به مسائل این حوزه بپردازد، درگیر حاشیه ها و مسائل سیاسی است. فارغ از شرایط سیاسی خاص سال های اخیر ایران در عرصه بین الملل و به تبع آن محدودیت هایی که در حوزه تعاملات اقتصادی داشته است، به دلایل مختلف، همواره کشوری جذاب و وسوسه برانگیز برای صاحبان سرمایه بوده است و امروز که امیدها برای برداشته شدن تحریم ها قوت یافته است، سرمایه گذاران بسیاری از گوشه و کنار جهان مترصد ورود به بازارهای ایران هستند؛ فرصتی بی نظیر که اگر با تغییر رویکرد مسوولان اقتصادی کشور در ایجاد تحول های لازم در این حوزه همراه شود، شکوفایی اقتصادی را به همراه خواهد داشت؛ تحولاتی در خصوص بهبود فضای کسب و کار، نجات اقتصاد از دام فساد، شفافیت اقتصادی و شناسایی و معرفی اولویت های سرمایه گذاری که بی تردید صنعت گردشگری با روند رو به رشدی که در جهان دنبال می کند و با توجه به سهمی که در سرانه رشد اقتصادی دارد، یکی از اولی ترین هاست و می تواند راهگشای افزایش سهم توریسم از سرمایه گذاری در کشور باشد.
