به گزارش «دنیای سفر»، علی دارابی در حاشیه نشست مدیران پایگاه هایی میراث ملی و جهانی، در جمع خبرنگاران گفت: برای ما میان حفظ میراث فرهنگی و مسأله حقوق عامه مردم تکلیفی است؛ درباره هوشنگ ابتهاج شاعر و غزلسرای بزرگ ایران که به رحمت خدا رفته، خانه ایشان در تهران ثبت ملی شده است. افراد زیادی از خانواده تا دیگران و حتی افرادی در میراث فرهنگی از ما درخواست کردند «سایه» در خانه خودش دفن شود، اما با توجه به تصریح قانون و تکلیفی که داریم گفت وگویی با خانواده و دیگر درخواست کنندگان داشتیم که خوب هم بود و قرار شد تشییع از خانه تهران انجام شود ولی خاکسپاری در رشت باشد.
وی بیان کرد: همه ما برای این شاعر بزرگ احترام قائلیم، بعضی افراد از میراث فرهنگی هم خواستند ما این موافقت را داشته باشیم، ولی ما بر حفظ میراث، مُصر هستیم.
امیرهوشنگ ابتهاج متخلص به «ه. ا. سایه» ۱۹ مرداد در کلن آلمان درگذشت. خانه کودکی های در رشت سال ۱۳۹۸ درحالی که سازمان میراث فرهنگی برای ثبت آن در فهرست میراث ملی تعلل کرد، برای همیشه ویران شد، اما خانه او در خیابان انوشیروان حوالی فردوسی تهران که تا سال ۱۳۶۴، پیش از مهاجرت به آلمان در آن سکونت داشت در سال ۱۳۸۷ به خاطر درخت ارغوان، در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
مطابق با قانون تعیین حریم در سال ۱۳۸۴، هرگونه کندوکاو و پی کنی در عرصه و محوطه های تاریخی ممنوع است. همچنین مطابق مقررات مصوب در سال ۱۳۷۷ دفن اموات در آثار تاریخی ممنوعیت دارد.
به گزارش «دنیای سفر»، خانه ابتهاج (ارغوان) مربوط به اوایل دوره پهلوی دوم است و در تهران، خیابان فردوسی، خیابان شهید تقوی (کوشک)، کوچه شهید انوشیروانی، پلاک ۲۲ واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۸۷۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ثبت خانه ارغوان در لیست سازمان میراث فرهنگی به دلیل وجود درخت ارغوانی است که هوشنگ ابتهاج، شعر معروف «ارغوان» خود را برای آن گفته است.
خانه ابتهاج خانه ای دو طبقه با آجرهای قرمزرنگ است. این خانه زمانی محفل شاعران بوده است و اکنون دفتر شرکت سیمان تهران است، کارخانه ای که خود ابتهاج کارمند آن و عمویش احمدعلی ابتهاج رییس آن بود و خانه را به این شرکت فروخت.
