این خبر در حالی منتشر شد که کار از کار آلودگی هوا در تهران گذشته و مردم این شهر چه بیمار و چه سالم در معرض هوائی قرار گرفتند که خبری از وجود ذره ای خالصی در آن نیست.
در سال های اخیر راه های زیادی به منظور کاستن از آلودگی هوا پس از پدیده وارونگی هوا ارائه شده اما، به رغم تمامی تلاش ها موفق نبوده و به طور قطع موفق هم نخواهد شد زیرا، نوش داروی پس از مرگ سهراب از قدیم الایام به کار نیامده و نمی آید.
در این گزارش به برخی از راهکار هایی که مدنظر قرار گرفته اشاره کرده و قضاوت در مورد آن را به عهده خواننده می گذاریم.
طرح ایجاد جت فن در اطراف تهران
آب پاشی آسمان تهران به وسیله هواپیماهای سم پاش ،آب پاشی سطح خیابان ها، روشن کردن فواره بوستان ها، خیس کردن سطح خیابان ها و مه پاشی که در کارگروه تخصصی کاهش آلودگی هوا نیز عملیاتی شدن آن به تصویب رسیده است بخشی از پیشنهادهای متفاوت و پر منتقد سال هایی بوده که اثری بر کاهش آلودگی هوا نداشته است.
به نظر می رسد آب پاشی شهر تهران یکی راه هایی بود که با توجه به کمبود آب در این کلان شهر طرح طنزآلودی بود که در این آشفته بازار طرح شاید اندکی از آلام مردم در این روزها بکاهد.
این طرح ارائه می شود تا به آب پاشی هوای تهران توسط هواپیماهای سم پاش اقدام شود و این عجیب ترین کاری بود که می شد برای کاهش آلودگی هوای پایتخت انجام داد زیرا به طنز و شوخی شبیه بود.
متخصصانی که به جای خنده به گریه می افتند
سال ها پیش با شروع فصل سرما و ظهور پدیده وارونگی هوا بحث های آلودگی هوای تهران و پنج شهر بزرگ دیگر ایران موضوع بحث می شد اما، آن قدر برای حل این معضل اقدامات اساسی صورت نگرفت که سال های زیادی است که دیگر حتی در بهار و تابستان نیز با آلودگی شدید هوای تهران و شهرهای بزرگ مواجه هستیم و پدیده جدید ریزگردها نیز به این معضل افزوده شده است و سالهای زیادی است که، سلامت شهروندان با این آلودگی در معرض تهدید جدی و عملی است و کسی اقدامی برای رفع این آلودگی سمی و خطرناک نمی کند و تنها متخصصانی که پیش از گرفتار شدن نسبت به این مهم هشدار داده بودند را به گریه وا می دارد.
مه پاشی راهی جدید و عجیب
این جاست که آب پاشی راه به جائی نمی برد و تراوشات ذهنی برخی بزرگان، فوران کرده و اقدام به پاک کردن صورت مساله می کنند زیرا، حل مساله، زحمتی دارد و هزینه ای که از حوصله پائیز و زمستان خارج است و باید این موهبت «آلودگی هوا» همواره با مردم کلان شهرها قرین باشد اما، نکته جالبی که از دید تیزبین بزرگان به دور می ماند آن که، وقتی آب پاشی آسمان جواب نداد چگونه می شود با مه پاشی از آلودگی هوای پایتخت کاست؟
در سال های نه چندان دور سخن از کارگذاری دودکش و انتقال هوای آلوده به بالای جو بود و در یک برهه از زمان نیز سطح خیابان آب پاشی شد و توجهی به وجود بیش از ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار موتورسیکلت آلاینده که به میزان ۸ برابر حد استاندارد آلایندگی تولید می کنند نشد، تا کار به جایی رسید که امروز ار ارتفاعات کلکچال تهران و خانه های بلند و کوتاه آن پیدا نیست.
دنیای صنعتی غرب به دنبال عقیم کردن منبع آلودگی است
تجربه جهانی کلان شهرها نشان می دهد آنها به دنبال شناسایی منابع آلودگی متحرک و ساکن هستند و تلاش می کنند با تولید خودروهایی که از سوخت پاک در آنها استفاده می شود، تولید آلودگی را به صفر برسانند اما برخی مسئولان ما به دنبال روش هایی که بیشتر به سرگرمی و بازی شبیه است می روند که باید با این بزرگوارن گفت، کار هوای تهران از این حرف ها گذشته است.
به گزارش خبرنگار تین نیوز اما، خبر می رسد که جلسه ای برگزار و در آن مقرر شد برخورد با خودروها و موتورسیکلت های دودزا و آلاینده و همین طور خودروهای فاقد معاینه فنی برای روزهای یک شنبه و دوشنبه در دستور کار قرار بگیرد!
اما تلاش ها به تشدید برخورد محدود نشده و توقف فروش مجوز روزانه طرح ترافیک تا پایان وارونگی هوا و ایجاد شرایط ویژه برای کاهش میزان تردد خودروها در هسته مرکزی شهر تهران و توقف فعالیت کلیه معادن تهران تا عادی شدن شرایط از دیگر مصوباتی است که به آن توجه ویژه می شود که این کار مصداق بارز رسیدن نوش داروئی است که قصد دارد سهراب کشته هوای تهران را زنده کند.
