به گزارش «دنیای سفر»، ساسی مانکن (ساسان حیدری یافته) و مشاورانش در این سال ها برای بر سر زبان افتادن، به هر المانی متوسل شده اند و در این مسیر برای رسیدن به اهدافشان هر بار بخشی کلیدی از فرهنگ ایرانی اسلامی و قشری مهم از جامعه را نشانه گرفته اند. تدوین کلیپی جعلی از لایو او با عموپورنگ، استفاده از اصطلاحات روزِ جامعه ایران در ترانه ها، ارجاع به دیالوگ های فیلم های مطرح تا همین مورد اخیر و توسل به شخصیت های تاریخی ناصرالدین شاه و امیرکبیر، همه ی کارهایی است که او برای آنکه بیشتر سر زبان ها بیفتد انجام می دهد، هدفی که به نظر می رسد حالا با انتشار دو آهنگ در فاصله زمانیِ کوتاه (برخلاف سیاق گذشته که سالی یک آهنگ یا کمتر منتشر می کرد)، قرار است جدی تر از گذشته دنبال شود؛ اما چگونه؟
سناریوی جدید برای دیده شدن
او می داند با رویکردی که در سال های اخیر در پیش گرفته، قرار نیست همه به شنیدن آهنگ هایش تمایل نشان دهند؛ به خصوص بعد از ماجرای انتشار قطعاتی از این خواننده با محتواهای زرد و مبتذل که به شکل واضحی گروه مخاطبِ کم سن و سال را هدف قرار داده بود، خیلی خانواده های ایرانی آهنگ های او را از سبد شنیداری خود و کودکانشان حذف کرده اند؛ اما اگر در سناریویی جدید، او را کنار خواننده دیگری ببینید که اتفاقا آهنگ هایش نه تنها در میان فارسی زبانان بلکه در میان انگلیسی زبانان هم شنیده می شود احتمال بیشتری دارد که شانس یک بار پِلی شدن این آهنگ را داشته باشند.
راهی برای جذب غیر فارسی زبانان
تِرَک جدید «هلو» کار مشترک ساسی مانکن و آرش است؛ یک آهنگ دو دقیقه و ۵۴ ثانیه ای که در ترجیع بَندها از جمله «سنی چوخ سویرم» به معنای «خیلی دوستت دارم» استفاده کرده است؛ موضوعی که احتمالِ قصدِ آنها برای شنیده شدن در میان جمعیت انبود آذری زبان ایرانی و همچنین غیرفارسی زبانان در کشور همسایه (ترکیه) که اتفاقا سریال هایشان این روزها پربیننده شده را قوت می بخشد.
از «عموقناد» تا «ناصرالدین شاه»
اما استفاده از یک موسیقی با ریتم شاد در کنارِ ترانه ای بی محتوا، به تنهایی تضمینِ دیده شدن نیست؛ اینجاست که ساخت ویدیویی خوش آب و رنگ با بهره گیری از المان های ایرانی می تواند ترکیب را کامل کند؛ ویدیویی که یک بار از گریم «عموقناد» و یک بار از گریم دو شخصیت تاریخی یعنی ناصرالدین شاه و امیرکبیر استفاده می کند!
تمسک از سوگولی دربار!
پس از پخش سریال «جیران» که برداشتی آزاد از مقطعی از زندگی ناصرالدین شاه قاجار بود و در ادامه ساخت چند پروژه دیگر از آن مقطع تاریخی («آهوی من مارال» از ساخته های مهرداد غفارزاده و «قبله عالم» به کارگردانی حامد محمدی) که به دنبال روایتی عاشقانه در کنار فضای دربار ناصری بودند، حتی مخاطبِ نسل جوان که شاید علاقه و آشنایی کمتری با تاریخ داشته باشد، با این فضا آشنا شد و در نتیجه ورود با این بخش از تاریخ در بین جوان ها، احتمال ارتباط بیشتر را برای سازندگان فراهم می کرد.
امیرکبیر را چگونه به یاد می آوریم؟
از طرفی روایت زندگی امیرکبیر و قتل او نیز موضوعی است که به واسطه روایت آن در کتاب های درسی و ساخت فیلم ها و سریال ها، برای مخاطبان زیادی ملموس است. پس با این تفاسیر انتشار حدود ۳۰ ثانیه از ویدیو کلیپ این آهنگ که دو خواننده را با گریم این شخصیت های تاریخی در میان دربارِ ناصری نشان می دهد، می تواند هر فردی را کنجکاو کند که این بار قرار است با چه اثری روبه رو شود؟ هرچند بسیاری از رسانه ها چنین تولیدی را توهین مستقیم به شخص امیرکبیر به عنوان یکی از شخصیت های محبوب تاریخ ایران دانسته و این بار از این منظر به انتقاد از آهنگ برخاسته اند.
اما در نگاه کلی، نهایتا مخاطب ترانه ای را می شنود که محتوای آن هیچ ارتباطی به آنچه که دیده ندارد، اما در یک برنامه از پیش طراحی شده برای اقناع حس کنجکاوی به بیشتر دیده شدن اثر کمک کرده است. دیده شدن محتوایی زرد که این بار به نظر می رسد دست روی تخریب چهره های تاریخی فرهنگی کشور گذاشته است که تلاش می کند برخلاف نسلی که احتمالا امیرکبیر را به واسطه بازی سعید نیکپور در سریالی با همین نام می شناختند، نوجوانان و جوانان امروزی این شخصیت تاثیرگذار تاریخی را به واسطه خواننده ای بشناسند که ترانه هایش از کمترین محتوای لازم برخوردار است.
