به گزارش «دنیای سفر» به نقل از لایوساینس، اکتشافات باستان شناسی در سراسر قاره آمریکا دیدگاه ما را درباره زمان نخستین ورود انسان ها به «جهان جدید» شکل داده است. داستان هایی که آثار تاریخی کشف شده از محوطه های «آلاسکا» و «شیلی» روایت می کنند، همواره موضوع بحث متخصصان بوده اند.
بر اساس فرضیه «کلوویس یکم»، انسان ها در بیش از ۱۳ هزار سال پیش از طریق «برینگیا» از «سیبری» به «آمریکای شمالی» وارد شده و در سراسر قاره آمریکا پراکنده شده اند.
در دهه های اخیر اما باستان شناسان به شواهدی دست یافته اند که قدمت حضور انسان در آمریکای شمالی و جنوبی را بسیار بیشتر کرده و گمانه زنی ها درباره نحوه نخستین ورود انسان ها به این مکان را افزایش داده است.
در ادامه با برخی از «قدیمی ترین محوطه های باستان شناسی قاره آمریکا» آشنا می شوید:
۱. «کلوویس، نیومکزیکو»
این محوطه که در نزدیکی دره ای به نام «بلک واتر درا» در «نیو مکزیکو» واقع شده است در سال ۱۹۲۹ میلادی کشف شد، دیدگاه ما را درباره ساکن شدن مردم در آمریکا شکل داده است.
نام این محوطه بر اساس شهری در نزدیکی آن انتخاب شد و در دهه ۳۰ میلادی بود که اشیاء تاریخی از جنس سنگ و استخوان های حیوانات منقرض شده از جمله ماموت در آن کشف شد که نشان دهندۀ شواهدی از قصابی در حدود ۱۳هزار سال پیش است.
همچنین سرنیزه هایی که در محوطه باستان شناسی «کلوویس» کشف شده است، گروهی از مردم را معرفی می کرد که مدت ها گمان می رفت نخستین انسان هایی باشند که وارد قاره آمریکا شده اند. این سرنیزه ها از سنگ هایی ساخته شده بودند که در اندازه های انگشت دست تراشیده شده بودند.
محوطه های باستان شناسی سراسر قاره آمریکا در ارتباط و متکی به محوطه «کلوویس» توصیف می شوند، به نحوی که محوطه های «پیشا-کلوویس» به شواهدی از ورود انسان ها از آسیا به آمریکا در قبل تر از ۱۳هزار سال پیش اشاره دارند.
۲. «سوآن پوینت، آلاسکا»
محوطه «سوآن پوینت» در شرق «آلاسکا» واقع شده است و قدیمی ترین محوطه باستان شناسی این ایالات و تنها محوطه «آلاسکا» با شواهدی از شکار ماموت توسط انسان ها محسوب می شود. کاوش در این محوطه به کشف شواهدی از حضور انسان در بیش از ۱۴هزار سال قبل منجر شده است.
ابزارهایی که در این محوطه کشف شده است، پرتابه های تیزی از جنس سنگ و شاخ گوزن، تکه هایی از نوعی تبر برای تکه تکه کردن چوب و استخوان، ابزاری برای جدا کردن پوست و ابزاری برای ایجاد حفره در مخفیگاه حیوانات را شامل می شود. این اشیاء به همراه یک عاج ماموت این فرضیه را مطرح می کند که این محوطه در مقطعی از دوران ماقبل تاریخ به عنوان کارگاه عاج ماموت مورد استفاده قرار گرفته است.
۳. «کوپرز فری، آیداهو»
«کوپرز فری» یک سکونتگاه ماقبل تاریخ است که باستان شناسان در فاصله ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ با کاوش در آن ۱۸۹ اثر تاریخی را کشف کردند که بر حضور انسان ها در این مکان از ۱۵هزار تا ۱۶هزار سال قبل دلالت دارد. بقایای استخوان حیوانات، تکه های زغال و ابزارهای سنگی از جمله اشیاء تاریخی به شمار می روند که تاکنون در این محوطه توسط باستان شناسان کشف شده اند.
۴. «غارهای پیزلی، اورگن»
«غارهای پیزلی» به شبکه ای از هشت غار و پناهگاه صخره ای در جنوب مرکزی «اورگن» گفته می شود، که بر اثر حرکت آب های یک دریاچه باستانی که اکنون خشکیده است، خلق شده اند.
باستان شناسان در ابتدا این غارها را در اواخر دهه ۳۰ میلادی کاوش کردند و موفق به کشف تکه هایی از ابزارهای استخوانی و ابسدینی، اشیاء چوبی و سبد شدند.
در جریان تحقیقات جدیدی که در این غارها انجام شده است، باستان شناسان قدمت حضور انسان در این محوطه را به ۱۴هزارو۵۰۰ سال پیش تخمین زدند.
۵. «وایت سندز، نیومکزیکو»
«پارک ملی وایت سندز» که در جنوب «نیومکزیکو» واقع شده است، به عنوان بزرگ ترین محوطه سنگ گچی جهان شناخته می شود. در این محوطه برخی از قدیمی ترین شواهد حضور انسان در قاره آمریکا وجود دارد که به ردپاهای ۲۱هزار تا ۲۳هزارساله مربوط می شود.
این ردپاها که بیشتر به نوجوانان و کودکان تعلق دارند، هنوز قابل مشاهده هستند.
