به گزارش «دنیای سفر»، موزه هنر ایران (کاخ مرمر)، پردیس فرهنگی سردار آسمانی، موزه هنر جهان و اسلامی، گوهر و آرایه های تاریخی، پول ایران (ساختمان دفینه)، موزه خودروهای تاریخی ایران و همچنین موزه زمان در تهران، موزه نور و روشنایی یزد، پردیس موزه ای شهدای رامسر (موزه عمارت مرمر، عاج ایران، باغ گیاه شناسی و مردم شناسی شمال ایران) که در هتل قدیم رامسر برپا است، و موزه ملی هنرهای اسلامی، از جمله موزه های بنیاد مستضعفان هستند که بیشتر آن ها در تعطیلات نوروز از ساعت ۹ صبح تا ۱۸ فعال هستند.
ساعت کار موزه هنر ایران یا کاخ مرمر در خیابان ولیعصر تهران از ۹:۳۰ تا ۱۷:۳۰ و موزه نور و روشنایی یزد نیز از ۱۰ صبح تا ۲۱ است.
این موزه ها از دوم تا دوازدهم فروردین ماه در روزهای شنبه نیز باز خواهند بود. موزه های بنیاد مستضعفان در حالت عادی، روزهای شنبه تعطیل هستند.
کاخ مرمر یکی از کاخ‌موزه‌های تاریخی تهران و از آثار دوره دوره پهلوی است. این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۵۷ با شمارهٔ ثبت ۱۶۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این کاخ در سال ۱۳۵۵ و با هدف آشنایی بیشتر مردم با رضاشاه پهلوی، به موزه تغییر کاربری داد و عنوان «موزهٔ پهلوی» برای آن انتخاب شد. این موزه تا سال ۱۳۵۷ و سقوط نظام پادشاهی به کار خود ادامه داد. این کاخ، پس از انقلاب ۱۳۵۷ برای مدت چهل سال در اختیار نهادهای حکومتی قرار گرفت. در ابتدای انقلاب کمیته‌های انقلاب بود و سپس دفتر مسولان عالی رتبه قوهٔ قضائیه شد و بعد از آن دفتر اکبر هاشمی رفسنجانی و محل تشکیل جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام شد. این کاخ در سال ۱۳۹۷ توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام به بنیاد مستضعفان تحویل و پس از بازسازی در سال ۱۳۹۸ با کاربری موزه و با نام «موزهٔ هنر ایران» در مجددا برای بازدید در دسترس عموم قرار گرفت.
پیشینه کاخ مرمر
زمین کاخ مرمر در ابتدا متعلق به شاهزادگان قاجاری و از جمله خاندان فرمانفرمائیان بود. این بنا به دستور محمدرضا توازیاشویلی خان بزرگ کرج و با معماری لوون تادوسیان بنا نهاده شد. این کاخ در آغاز به عنوان خانه محمدرضا بود و بعد از بخشش به پهلوی به عنوان دفتر کار و محل اقامت زمستانی رضاشاه قرار گرفت و تا پیش از تدوین قانون خزانهٔ ملی، جواهرات ملی ایران از کاخ گلستان به این کاخ آورده شده و در زیرزمین آن نگهداری می‌شد.
رضاشاه در نظر داشت ساختمانی از مرمر در محل کاخ فعلی مرمر بسازد. بعد از تقدیم سرپوشی از طلا با نمایی شبیه گنبد مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان از طرف اهالی اصفهان تصمیم گرفت ساختمان را آغاز کند و گنبدی به شکل گنبد مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان هم بر روی آن قرار گیرد. کار ساخت آن از سال ۱۳۰۴ آغاز و بیش از یک دهه ادامه یافت. در هنگام ساخت کاشی‌های گنبد برای تهیهٔ رنگ کرم زمینهٔ کاشی‌ها به مشکل برخوردند. این مشکل را استاد کاشی‌ساز پیری به‌نام ایزدی با بهره‌گیری از ترکیبی از طلا حل کرد. تذهیب دیوارها نیز توسط حسین طاهرزاده بهزاد انجام شد.
در سال‌های نخست پادشاهی محمدرضا شاه پهلوی، این کاخ به‌عنوان دفتر رسمی پادشاه و محل برگزاری دیدارها، ملاقات‌ها و شرفیابی‌ها به‌کار گرفته می‌شد. فوزیه و محمدرضا پهلوی در این کاخ با یکدیگر زندگی می‌کردند و مراسم عقد پادشاه با ثریا اسفندیاری و همچنین مراسم نامزدی ایشان با دوشیزه فرح پهلوی همگی در این کاخ برگزار شده است. پس از رخ دادن حادثه ترور شاه در محوطهٔ این کاخ توسط رضا شمس‌آبادی، دفتر ویژهٔ شاه به کاخ صاحبقرانیه جابه‌جا شد، این کاخ در سال ۱۳۵۵ به موزه تبدیل شد و تا سال ۱۳۵۷ با عنوان «موزهٔ پهلوی» برای همگان قابل بازدید بود. از میان موارد به نمایش آمده در این موزه، لباس افسری و کلاه گلوله‌خوردهٔ شاه در واقعهٔ ترور نافرجام ۲۱ فروردین ۱۳۴۴ بود.
کاخ مرمر پس از انقلاب
پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، «موزهٔ پهلوی» تعطیل شد و از این کاخ مدتی به‌عنوان مقر کمیتهٔ انقلاب اسلامی استفاده می‌شد. پس از آن این کاخ در اختیار مسئولان عالی رتبه قوهٔ قضائیه قرار گرفت، از جمله دفتر یوسف صانعی (دادستان کل کشور ۶۱ تا ۶۴) موسوی اردبیلی (رئیس دیوان عالی کشور ۶۰ تا ۶۸) و محمد یزدی رئیس قوه قضاییه (از سال ۶۸) در این کاخ بود تا این‌که در سال ۷۴ با توجه به نیاز این کاخ به مرمت، از سوی قوهٔ قضائیه تخلیه و به کاخ شاپور غلامرضا منتقل شد. پس از مرمت، این کاخ مدتی بی‌کاربرد ماند تا پس از پایان ریاست‌جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی، محل استقرار مجمع تشخیص مصلحت نظام و دفتر هاشمی رفسنجانی به این کاخ نقل مکان کرد. از این ساختمان در نامه‌نگاری‌های دولتی با نام «ساختمان قدس» یاد می‌شد. جلسات مجمع تا دو سال بعد از درگذشت رفسنجانی به ریاست هاشمی شاهرودی در همین مکان برگزار می‌شد و سپس به محل سابق مجلس سنا منتقل، بخش‌هایی از کاخ مرمر در سال ۱۳۸۷ مرمت و بازسازی و سپس تبدیل به موزه شد.
معماری کاخ مرمر
نمای داخل گنبد که با به گنبد مسجد شیخ لطف‌الله شباهت دارد.
یکی از درهای چوبی کاخ. اتاق‌های کاخ مرمر دارای ده‌ها جفت درب چوبی هستند که نقش روی هر یک از درها منحصر به فرد و با بقیه متفاوت است.
گنبد این بنا برگرفته از گنبد مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان است که به دستان حسین لرزاده کاشی‌کاری شده‌است؛ ساختمان کاخ مرمر در سال ۱۳۱۶ به پایان رسید و در ساختن آن استادان معماری و هنرهای تزئینی سنتی مانند محمدحسین صنیع‌خاتم و حسین طاهرزاده بهزاد همکاری داشتند.
بهروز احمدی، معمار ایرانی، طراح بنایی ۵ طبقه زیرزمین و در زیر کاخ مرمر بود که اکنون از آن با نام «موزهٔ قرآن» یاد می‌شود. مساحت ساختمان آن ۲۸۷۰ متر مربع است و در زمینی به وسعت ۳۵۴۶۲ مترمربع ساخته شده است. از دیگر بنا ها در این کاخ سردر ورودی آن بوده است که به صورت هنرمندان با تلفیقی از شیوی پارسی، اصفهانی و سبک نئوکلاسیک غربی طراحی شده بوده و دو مجسمه سرباز هخامنشی در دو سوی ورودی قرارداشته است که متاسفانه تخریب شده است.
