این مطالب آغازگر گزارش کوتاه یک گردشگر آمریکایی است که اخیرا از ایران بازدید کرده و پس از بازگشت از سفر نتایج مشاهدات و تجربه سفر خود به ایران را در رسانه ای آمریکایی بازتاب داده است.
وب سایت «فیلی» در شهر فیلادلفیا ایالت پنسیلوانیا خاطره سفر «لو اوچمن» – شهروند آمریکایی – به ایران را بازتاب داده است. در ادامه، گزارش این گردشگر آمریکایی را می خوانیم:
آنها (دوستانم) باور نمی کردند که ایران کشور امنی است و بر این باور بودند که شاید برخورد ایرانی ها با گردشگران آمریکایی خصمانه باشد اما استقبال گرم ایرانی ها از من، که ریشه در فرهنگ غنی ایرانی دارد، برخلاف تصور آن ها بود. من سفر ۱۱ روزه خودم را به ایران در ماه آوریل و از یک منطقه تاریخی به نام پرسپولیس در استان فارس آغاز کردم؛ جایی که بیش از ۲۵۰۰ سال پیش از سوی خشایارشاه و داریوش بزرگ ساخته شده بود.
پرسپولیس مجموعه ای از تالارها، قصرها و دروازه هایی است که زمانی پایتخت امپراتوری هخامنشی بوده است و در سال ۳۳۱ پیش از میلاد در حمله اسکندر تخریب و به آتش کشیده شد اما بقایای ساختمان ها و بناهای این اثر باشکوه که جزو میراث جهانی یونسکو است، همچنان باقی مانده است. این اثر باشکوه برای صدها سال به صورت مدفون و ناشناخته باقی مانده بود اما در دهه ۱۹۳۰ بود که بخش های زیادی از آن از زیر خاک بیرون کشیده شد و کار بازسازی این مجموعه عظیم تاریخی آغاز شد. این مجموعه تاریخی جذاب ترین اثر برای بازدید گردشگران خارجی است، اما بازدید از این اثر تنها یکی از خاطره های خوب من از سفر به ایران است.
در طول سفر من از ۱۰ شهر ایران بازدید کردم. این سفر از شهر شیراز در جنوب ایران آغاز شد و با اقامت سه روز و سه شب در تهران خاتمه یافت. هوا تقریبا خوب بود و برای یک سفر تفریحی لذت بخش بود. البته برخی از مشکلات نیز در طول سفر وجود داشت: دستگاه های خودپرداز کم بودند، کارت اعتباری خارجی قابل استفاده نبود و دلار آمریکا باید تبدیل به ریال ایرانی می شد. به هر جهت من خودم را با شرایط تطبیق دادم.
شهرهای مورد علاقه من یزد و اصفهان بودند. این دو شهر نزدیک کویر مرکزی ایران واقع شده اند. شهر یزد با جمعیتی بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر یکی از قدیمی ترین شهرهای حال حاضر جهان است. کوچه های تنگ عجیب و وجود خانه هایی با قدمت دو هزار سال این شهر یک مقصد جذاب برای گردشگران کرده است.
اصفهان از یزد بزرگ تر است و نزدیک به ۲ میلیون نفر جمعیت دارد. این شهر بر مبنای شکوه بلوارهای پردرخت، باغ های ایرانی و بناهای باشکوه اسلامی خود بنا شده است. بزرگ ترین مسجد ایران در این شهر قرار دارد.
نکته برجسته این سفر وجود بازار، مساجد و مردم بود. هر شهر دستکم یک بازار سنتی دارد. جایی که گویی می توان در یک محیط مسقف پر از مغازه تا ابد قدم زد. در بازار همه چیز می فروشند. این بازارهای سنتی ایرانی مشابه «مراکز خرید» بزرگ در آمریکا هستند. با این تفاوت که فضای پِرتی بابت پارکینگ خودروها ندارند.
معماری زیبا و فضای داخلی نفسگیر مساجد در ایران برای من مسخ کننده بود. تا جایی که می توانستم برای دیدار این فضاها وقت گذاشتم. مورد علاقه ترین مکان برای من شاهچراغ در شیراز بود. بنایی با شکوه با مناره طلایی و با کاشی کاری ها و آیینه کاری های داخلی.
بسیاری از مردم ایران بلدند انگلیسی صحبت کنند و بسیار علاقه مندند با گردشگران آمریکایی عکس یادگاری بگیرند. تا جایی که می شد با مردم ایران عکس یادگاری گرفتم. سه خاطره و برخورد با مردم ایران برای من به یادماندنی است:
نخستین آن زمانی بود که در یک غروب در شهر اصفهان در حال یافتن یک کنیسه محلی (عبادتگاه یهودیان) بودم. یک مرد به زبان انگلیسی از من پرسید که آیا می تواند کمکی به من کند. وقتی به او گفتم، او کمک کرد و مرا به ساختمانی ساده که کنیسه در آن بود برد. زنگ کنیسه را زد و به زبان فارسی توضیح داد که من یک گردشگر آمریکایی هستم و می خواهم کنیسه را ببینم. یک زن به درب کنیسه آمد و به ما خوش آمد گفت. من به داخل رفتم و کلی عکس از داخل کنیسه گرفتم.
تجربه دوم زمانی بود که یک شب در تهران باتری دوربین من در حال خاموش شدن بود در حالی که شارژرم را همراه نداشتم. در یک مغازه دوربین فروشی یک مرد فروشنده که انگلیسی صحبت می کرد گفت شارژر دوربین من را ندارد اما باتری دوربین من را با دستگاه داخل مغازه اش به مدت ۲۰ دقیقه شارژ کرد. در این مدت با هم صحبت کردیم. او هیچ پولی بابت این سرویس از من نگرفت.
تجربه سوم نیز رفتار راننده هتل در زمانی بود که من را از هتل به فرودگاه می برد. او پس از رسیدن به مقصد همراه من تا داخل فرودگاه آمد و کمک کرد بار همراهم را به داخل ببرم. او حتی از «گیت امنیتی» نیز رد شد تا در حمل وسایلم به من کمک کند.
تجربه سفر به ایران یکی از لذت بخش ترین تجارب در طول تمام سفرهای زندگی من است.
خوشحالم که مهمان نوازی ما ایرانیان باعث خاطره ای زیبا و به یادموندنی برای این گردشگر محترم شد.
ایرانیها از لحاظ معرفت از تمام دنیا سرند. همه جا خوب و بد وجود داره ولی تو ایران کمتر پیش میاد آدم بد پیدا بشه. اونم شرایط مجبورش میکنه کار درستی انجام نده. به هر حال افتخار میکنم ایرانی هستم