محسن جاوری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: محوطه تاریخی جوشقان و استرک کاشان متعلق به هزاره اول پیش از میلاد و مربوط به دوران آهن می باشد که قدمت آن ۲۸۰۰ تا ۳ هزار سال تخمین زده شده است.
وی تصریح کرد: در پروژه گمانه زنی و ساماندهی محوطه باستانی جوشقان-استرک کاشان که انجام دادیم با بازکردن یک ترانشه، اطلاعات جالبی از گوری که آثارچندین مرتبه تدفین متعلق به دوران آهن را می داد جمع آوری شد.
سرپرست هیئت گمانه زنی و ساماندهی محوطه باستانی جوشقان-استرک کاشان با بیان اینکه این محوطه شناسایی شده به عنوان گورستان استفاده می شده، افزود: در این کاوش بقایای اسکلت چندین انسان و اجساد سوزانده شده که پس از سوزاندن به این گور منتقل شده بودند، به دست آمد.
جاوری گفت: پس از حفاری گور تخلیه شده و اطلاعاتی از بقایای هشت جسد، شامل دو زن و شش مرد بزرگسال و بقایای هدایایی که با فرد متوفی دفن شده بودند، جمع آوری شد. سه جسدی که از این مکان به دست آمد به شیوه معمول دفن شده اند.
وی افزود: آثار تدفینی سفالی پیدا شده همراه با اجساد در گور به صورت شکسته است و ۲۵۰۰ قطعه سفال و چند ظرف سفالی نیاز به مرمت دارند.
رییس میراث فرهنگی کاشان خاطرنشان کرد: سفال های به دست آمده در محوطه جوشقان و استرک از نوع سفال خاکستری، فاقد طرح و نقش بوده که از ویژگی های دوران آهن است که نشان می دهد ساخت این سفال ها در این محوطه یک سنت بومی و محلی بوده است.
جاوری تصریح کرد: برنامه پژوهشی با حضور پروفسور “سولیت سیاک” از متخصصان فیزیولوژی انسان دانشگاه ورشو لهستان که در زمینه نمونه های استخوان انسان فعالیت می کند انجام شد تا اطلاعات مربوط به تخمین اجساد توسط وی جمع آوری شود.
وی افزود: تکنولوژی ساخت سفال خاکستری از ویژگی های دوران آهن است و آثار ساخته شده ساده، در فرم های متنوع و دارای رنگ سیاه تا خاکستری روشن هستند.
این باستان شناس اظهار کرد: مشابه نتایج به دست آمده در جوشقان استرک را در دوره پنجم سیلک کاشان داریم که تاکنون محدوده و سیعی از آن شناسایی شده است. این مکان ها تا محوطه های باستانی “قلی درویش” و “صرم قم” قطب مهم دوره آهن در ایران محسوب می شوند.
سرپرست هیئت گمانه زنی و ساماندهی محوطه باستانی جوشقان-استرک کاشان گفت: مرحله اول کاوش تمام شده و محوطه باید ساماندهی شود. با توجه به اینکه این محوطه هنوز در فهرست آثار ملی ثبت نشده باید پرونده ثبتی آن را تشکیل داده تا مرحله حفاظت آن را انجام دهیم.
جاوری خاطرنشان کرد: متاسفانه در ۱۰ سال گذشته بر اثر عواملی چون عبور جاده بخشی از محوطه از بین رفته، تسطیح محوطه توسط لودر و بولدوزر و حفاری های غیرمجاز نیز به شدت به منطقه آسیب زده است.
وی خاطرنشان کرد: این کاوش به صیانت و حفظ این محوطه باستانی کمک می کند و مردم محلی به اهمیت آن پی برده اند و این موضوع زمینه ساز ایجاد وفاق مردمی در کمک به جلوگیری از تخریب بیشتر شده است.
