به گزارش «دنیای سفر»، بیست وششمین کنفرانس عمومی شورای بین المللی موزه ها (ایکوم)، درحالی با حضور موزه دارانی از ایران در شهر پراگ (جمهوری چک) برگزار شد که پس از بررسی و جمع بندیِ تمام تعاریف پیشنهادی از سراسر دنیا که در دو سال گذشته برای بازتعریف موزه و واژه گزینی ارائه شده بود، سرانجام تعریف جدیدی از موزه تایید و ارائه شد.
در تعریف جدید، «موزه، نهادی غیرانتفاعی و دائمی در خدمات جامعه است که به تحقیق، گردآوری، حفاظت، تفسیر و نمایش گذاشتن میراث ملموس و ناملموس می پردازد. نهادی در دسترس و جهان شمول که درهایش به روی همگان باز است و تنوع و پایداری را پرورش می دهد. آن ها از نظر اخلاقی، حرفه ای و با مشارکت جوامع اداره می شوند و با ارائه تجربیات متنوع برای آموزش، لذت، تفکر و به اشتراک گذاری دانش، ارتباط برقرار می کنند.»
در ساده ترین تعریف، موزه به مکان خاصی گفته می شود که در آن مجموعه ای از آثار باستانی، صنعتی، هنری و اشیاء باارزش را به معرض نمایش گذاشته است، اما در دهه های اخیر، تعریف موزه با تحولات جامعه جهانی روبه رو بوده و براساس آن تبیین و تکامل یافته است. بر این اساس، آخرین تعریفی که شورای بین المللی موزه ها (ICOM) در سال ۲۰۰۷ از موزه ارائه کرده بود: «موزه، یک مؤسسه (نهاد) دائمی یا سازمان غیرانتفاعی است که در خدمت جامعه و توسعه آن بوده و به موضوعات مختلف علمی و پژوهشی، برگزاری نمایشگاه های فرهنگی ملموس و غیرملموس و محیط زیست برای اهداف آموزشی و تربیتی در جامعه می پردازد.»
ایکوم دربند ۳ و ۴ اساسنامه خود جامع ترین تعریف ازموزه را این گونه تبیین کرده است: «موزه موسسه ای است دائمی، بدون هدف مادی که درهای آن به روی همگان گشوده است و درخدمت جامعه و پیشرفت آن فعالیت می کند. هدف موزه ها، تحقیق درآثار و شواهد به جای مانده انسان و محیط زیست او، گردآوری آثار، حفظ و بهره وری معنوی و ایجاد ارتباط بین این آثار به ویژه به نمایش گذاشتن آن ها به منظور بررسی و بهره معنوی است.»
شورای بین المللی موزه ها (ICOM)، تنها سازمان تخصصی موزه ای و موزه داران در سطح جهانی است که به ارتقاء و محافظت از میراث های طبیعی و فرهنگی کنونی و گذشته، محسوس و نامحسوس، می پردازد. این سازمان مردم نهاد که در سال ۱۹۴۶ پایه گذاری شد تقریباً ۳۰٬۰۰۰ عضو در ۱۳۷ کشور جهان دارد. ایکوم روابط رسمی با یونسکو دارد و به ارائه مشاوره به شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد می پردازد. این سازمان همچنین همکاری های نزدیکی با سازمان جهانی مالکیت فکری، پلیس بین الملل و سازمان جهانی گمرک دارد که کمک مهمی به جلوگیری از قاچاق اشیای تاریخی و فرهنگی و نیز پاسداری از میراث جهانی در هنگام خطرهای طبیعی و بشرساخته هستند.
