به گزارش «دنیای سفر»، مدت هاست که برخی هنرمندان زمزمه می کنند: «دیگر رمقی برای صنایع دستی باقی نمانده است.» و برخی دیگر حتی عقیده دارند: «جنس های چینی آنقدر در بازار وارد شده و در خرده فروشی ها غوغا می کنند که جای صنایع دستی کشورمان را گرفته اند.»
علیرغم هشدارهایی که بارها از سوی هنرمندان و کارشناسان صنایع دستی برای بهبود وضعیتِ این هنر صنعت داده شد، اما نگاهی به اقدامات صورت گرفته نشان می دهد که همچنان گشایش قابل ملاحظه ای در این حوزه صورت نگرفته است.
در کنار این موضوع اما هر از چندگاهی، خبرهایی منتشر می شود که روزنه ی کوچکی از امید برای صنایع دستی محسوب می شود.
یکی از همین خبرها مربوط به استفاده از محصولات صنایع دستی برای تزیین هتل ها و مراکز اقامتگاهی است. اقدامات این چنین علی رغم اینکه پیشِ چشم هنرمندان ارزش دارد اما باز هم کافی نیست؛ چراکه آن ها یک خواسته ی اساسی دارند: «برنامه ریزی بلندمدت برای صنایع دستی».
حسین بختیاری، هنرمند حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی است که عقیده دارد تاکنون برنامه ای دقیق برای رونق تولید صنایع دستی از سوی مسئولان مربوطه ارائه نشده است.
او درباره ی نمایشگاه های صنایع دستی می گوید: «هر اتفاقی که بتواند به رونق تولید صنایع دستی کمک کند، برای ما اتفاق خوبی است. حالا در هر فصلی باشد؛ چه در ایام شب یلدا و چه در طول سال. این ایام و مناسبت های بیشتر به درد مسوولان می خورد که روی آن مانور می دهند و بالاخره عنوان می کنند که چنین اتفاقی را رقم زده اند ولی در مجموع برای رونق تولید صنایع دستی باید یک برنامه ریزی درازمدت، مدون و موثر انجام شود.»
او ادامه می دهد: «وقتی صنعت گردشگری ما به ویژه در حوزه بین الملل به دلایل مختلف دچار رکود است، نمی توان انتظار داشت که در این حوزه اگر از صنایع دستی استفاده کنیم، نفع قابل ملاحظه ای برای حوزه صنایع دستی ایجاد شود. برای مثال می آییم امکانات زیادی را در یک اتاق قرار می دهیم اما درِ آن را می بندیم! خب چه کسی از امکانات استفاده کند؟ در حوزه داخلی هم گردشگری به دلیل تورم و مشکلاتی که وجود دارد، رونق لازم را ندارد. این اقدامات کمک چندانی به رونق صنایع دستی نمی کند و این نوع سیاست گذاری ها بیشتر مناسبتی است و نگاه بلندمدتی در آن وجود ندارد.»
این هنرمند با اشاره به معضلات مختلفی که در بخشِ اقتصاد صنایع دستی وجود دارد، اظهار می کند: «ما یک حوزه متولی کاردان، قوی، تصمیم ساز و برنامه دار نداریم. الان دفتر بازرگانی صنایع دستی چه در حوزه داخلی چه در حوزه خارجی بیاید بررسی کند که در این یک سال، آمار فروش صنایع دستی چه تغییری کرده است؟ دولت جدیدی که آمده، دولت مردمی است که قرار بود تحولات بزرگی ایجاد کند که منجر به رونق تولید و اقتصاد حوزه صنایع دستی شود. خواهش من این است که شما مدیرکل دفتر بازرگانی صنایع دستی را دعوت کنید و بررسی کنید که در این یک سال و اندی چه اتفاقی در حوزه صنایع دستی رخ داده است؟ اگر اتفاقی افتاده، عنوان شود و اگر نیفتاده باید نشست و فکری کرد. بالاخره برای رونق تولید باید فکری کرد.»
بختیاری اضافه می کند: «چه متولی باشد چه نباشد، ما کار خودمان را انجام می دهیم ولی نیاز هست که بازار صنایع دستی تحریک شود، اقتصاد آن شکوفا شود و تولید آن رونق پیدا کند. باید برنامه ریزی انجام دهیم تا نتیجه ای به دست بیاید و بعد بررسی شود که اقدامات انجام شده چقدر باعث رشد شده اند؟»
او ادامه می دهد: «احساس من این است که برنامه ای برای رونق تولید و بازرگانی صنایع دستی ایران وجود ندارد و اگر هست، حداقل بنده از آن اطلاعی ندارم. برنامه باید به صورت مشخص اعلام شود. برخی آمدند و گفتند می خواهم فلان کار را انجام دهم اما چند سال گذشت و خبری نشد. همیشه گفتند می خواهند کاری انجام دهند اما نه تنها اتفاقی نیفتاده، بلکه اتفاقاتی که از ابتدا شروع شده بود هم تعطیل شد.»
این هنرمند در آخر بیان می کند: «زمانی فروشگاه هایی در نقاط مختلفِ دنیا داشتیم که محصولات صنایع دستی را عرضه می کرد یا زمانی دولت ها در رونق فروش صنایع دستی اثربخشی داشتند، ما همه این موارد را تعطیل کردیم و به حساب خصوصی سازی و به بهانه ی تقویتِ بخش خصوصی همه امکاناتی که وجود داشت، گرفته شد و اختیاری هم به بخش خصوصی داده نشد. حتی یکی از شاخص هایی که باعث رشد صنایع دستی می شد، اجرایی نشد. من معتقدم اتفاق خاصی رخ نداده و متأسفانه روز به روز صنایع دستی ایران با رکود بیشتری مواجه شده است.»
