به گزارش «دنیای سفر» مصریان باستان شاید بیشتر به خاطر شیوه خاکسپاری مردگان و ساختن اهرام عظیم و پر کردن مقبره های زیرزمینی با گنجینه ها و اشیاء مجلل شناخته شده اند. مصریان باستان همچنین بسیاری از افراد را برای سالم باقی ماندن جسدشان مومیایی می کردند. سوال اینجاست که مردم مصر باستان از چه زمانی به مومیایی کردن اجساد روی آوردند؟
«استفن باکلی»، محقق دانشگاه «یورک» در بریتانیا، که از نویسندگان دو مقاله درباره «تاریخچه مومیایی کردن در مصر باستان» است، در گفت وگویی با «لایوساینس» اظهار کرد: «منشاء مومیایی کردن توسط مصریان تا جایی که شواهد واضحی برای آن وجود داشته باشد، به حوالی ۴۳۰۰ پیش از میلاد بازمی گردد. ممکن است به این نتیجه برسیم که قدمت آن به زمان قبل تری هم می رسد.»
از جمله این شواهد به باندپیچی های یک مومیایی ۶۳۰۰ ساله می توان اشاره کرد که در یک گورستان مصر باستان در محوطه ای واقع در ۳۲۰ کیلومتری جنوب قاهره پیدا شده است. این گورستان در اوایل قرن بیستم کشف شد و باندپیچی های کشف شده نیز به بریتانیا منتقل شد و اکنون در موزه «بولتون» نگهداری می شود.
مومیایی کردن از چه زمانی آغاز شد؟
در جریان تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، محققان باندپیچی ها را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که در آنها، رزین وجود دارد که معمولا برای مومیایی کردن استفاده می شود. آزمایش ها نشان می دهد که این رزین از مواد مختلفی مانند روغن گیاهی، چربی حیوانی، موم و صمغ گیاهی ساخته شده است. دانشمندان خاطرنشان کردند که رزین های مشابه نیز در دوره های زمانی بعدی توسط مصریان باستان برای مومیایی کردن استفاده می شدند؛ ۴۳۰۰ پیش از میلاد در تاریخ مصر، یعنی یک هزاره قبل از ابداع هیروگلیف توسط مصریان و حدود ۱۵۰۰ سال قبل از شروع ساخت اهرام. همچنین حدود یک هزاره قبل از اینکه مصر تحت یک فرعون متحد شود.
مومیایی کردن طبیعی
درحالی که قدیمی ترین شواهد استفاده کردن از لوازم مصنوعی برای مومیایی کردن به حوالی ۴۳۰۰ پیش از میلاد بازمی گردد، مصری ها مومیایی کردن به روش طبیعی را در مقطع قدیمی تری از تاریخ نیز تجربه کردند.
«باکلی»، محقق دانشگاه بیان کرد: «مومیایی طبیعی یک فرآیند تصادفی است که در شرایط مساعدی از خاکسپاری، مانند دفن شدن در ماسۀ گرم و خشک اتفاق می افتد.»
او همچنین گفت: «مصری ها در هیچ مقطعی از تاریخ به عنوان یک عمل آگاهانه، اجساد را به روش طبیعی مومیایی نکردند.»
«سلیما اکرم»، استاد مصرشناسی در دانشگاه آمریکایی قاهره در ایمیلی به «لایوساینس» توضیح داد که قدیمی ترین نمونه مومیایی کردن طبیعی به ۵۰۰۰ پیش از میلاد بازمی گردد.
حتی پس از آغاز روند مصنوعی مومیایی کردن، بسیاری از مصری ها همچنان به طور طبیعی مومیایی می شدند. به گفته «باکلی» بیشتر مصریان باستان فقط در گودالی در زمین قرار می گرفتند و می توانستند به طور تصادفی مومیایی شوند.
به گفته «موزه سلطنتی انتاریو» با گسترش مسیحیت در مصر در بازه زمانی قرن دوم و پنجم میلادی استفاده از روش مومیایی کردن مصنوعی کاهش پیدا کرد، در حالی که مذهب مصر باستان بر اهمیت حفظ بدن برای زندگی پس از مرگ تاکید می کرد، مسیحیت بر این امر تاکید نداشت.
