به گزارش «دنیای سفر»، محمدهادی ایمانیه، استاندار فارس با آنکه چندی پیش حذف و یا کاهش بودجه مجموعه جهانی تخت جمشید از ذیل سازمان برنامه و بودجه را تکذیب کرده و گفته بود که «از سفر دوم رئیس جمهور به استان فارس بیش از هزار میلیارد تومان برای حوزه گردشگری فارس و مجموعه تخت جمشید تصویب شده است و این اعتبارات به مرور هزینه می شود و از محل مسئولیت های اجتماعی صنایع نیز اعتباراتی را به مجموعه های تاریخی و گردشگری استان اختصاص داده شده است و می شود»، اما مدیر پایگاه تخت جمشید همچنان وضعیت بودجه این میراث جهانی را اضطراری می داند، به ویژه آنکه نقش رستم هم از بودجه تخت جمشید تغذیه می شود و بحران فرونشست دست به گریبان این محوطه تاریخی شده است.
تخت جمشید و پاسارگاد از سال ۱۳۹۴ دارای ردیف مستقل بودجه شدند، مبلغ این بودجه ۱۰ میلیارد تومان بود. با این وجود، در سال های واپسین مکرر درباره اختصاص ندادن منظم این بودجه، صحبت شده است. علی اصغر مونسان وزیر پیشین میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سال ۱۳۹۹ نسبت به سهم ناچیز آثار تاریخی به ویژه میراث جهانی ایران معترض شده و گفته بود: سهم تخت جمشید از بودجه صیانت از آثار تاریخی، پنج میلیون تومان است.
عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که بارها درباره بودجه ناچیز مرمت و حفاظت آثار تاریخی سخن گفته است، در سال ۱۴۰۱ در یک توئیت به این وضعیت واکنش نشان داده و گفته بود با احتساب ۳۵ هزار بنای تاریخی ثبت شده میانگین سهم روزانه هر بنا کمتر از ۳۰ هزار تومان است. درحالی که دستمزد روزانه یک کارگر ۳۰۰ هزار تومان است. در این میان پژوهشگرانی که در تخت جمشید مطالعه می کردند از قطع بودجه های مطالعاتی و پژوهشی خبر داده بودند.
علیرضا عسگری چاوردی مدیر پایگاه تخت جمشید و نقش رستم اکنون در تایید این که بودجه تخت جمشید از حدود دو سال پیش قطع شده است، می گوید: مجموعه نقش رستم بزرگ است و نمی توان با اندک اعتباری آن را حفظ کرد. از سویی، سازمان برنامه و بودجه، ردیف اعتباری تخت جمشید را دو سال است قطع کرده، درحالی که باید این بودجه دست کم از محل فروش بلیت به تخت جمشید برگردد. حالا ما باید از محل اعتبار استانی خواهش کنیم که اگر بودجه شان اضافه آمد به تخت جمشید بودجه بدهند.
او تاکید کرد: باید برنامه و بودجه مصوب برای تخت جمشید و نقش رستم داشته باشیم، اگر این اتفاق رخ دهد، بهتر می توان در این محوطه ها کار کرد.
عسگری چاوردی درباره بحران فرونشست در تخت جمشید و نقش رستم نیز می گوید: مسئله فرونشست در هر اقلیمی ممکن است اتفاق افتد. تخت جمشید و نقش رستم از یکدیگر فاصله دارند، اما مطالعات باستان شناسی نشان داده است در تمام این پهنه، پارسه ای وجود داشته که تخت جمشید بخشی از ارگ آن بوده و آرامگاه های پادشاهان هخامنشی در آن گوشه قرار داشته و یک چشم انداز شهری در دوران هخامنشی به نام «پارسه» وجود داشته است. از این منطقه بسیاری از فرهنگ ها شکل گرفته حتی خط و کتابت و معماری و تقویم و نجوم و علم و دانش در اینجا شکل گرفته و بخش اعظم اتکای تاریخ ایران به پارسه است. به همین دلیل وقتی مسئله ای رخ می دهد جامعه حساس می شود که البته این نشان دهنده فرهنگ بالای جامعه ایران است که به حساسیت های آن آگاهی دارد.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید ادامه می دهد: نقش رستم یک پروژه ملی و بین المللی است و نمی توان به آن به عنوان پروژه محلی نگاه کرد. بحران در نقش ستم جدی است؛ چه مرمت ها، چه هدایت آب و بارندگی، و چه فرونشست زمین باشد، به هر حال الان تأثیرش را به صورت مستقیم روی آثار تاریخی می بینیم. به همین دلیل مقیاس این پروژه باید ملی و بین المللی باشد، یعنی از نظر اعتبار و بودجه باید ملی باشد. ما در حد توان خودمان برنامه های اکتشافی را آغاز کرده ایم.
عسگری چاوردی با بیان اینکه به دنبال گسترش شکاف ها در نقش رستم، اسکن زمین در این محوطه تاریخی انجام شده است، می گوید: کاوش های باستان شناسی برای شناسایی عمق آنها و گمانه زنی شکاف ها و اینکه محوطه بالا را چطور شیب بندی کنیم نیز انجام شده است. بخشی از گسل ها به دوران قبل و دوران هخامنشی برمی گردد، بخشی هم به یکصد سال گذشته. بخشی به کاوش ها و مسائلی که در ۱۰۰ سال پیش رخ داده است.
